پرسش :

پسری ۲۳ ساله هستم که ۲ سال پیش به دختری در دانشگاه علاقه پیدا کردم و خیلی محدود و به سختی با ایشان دوست شدم و چون ایشان می گفت فقط آشنایی قبل از ازدواج را قبول دارد، قصد بنده هم این بود که اگر دیدم به درد هم میخوریم با ایشان ازدواج کنم ولی نه در آن سن. ایشان گفتند حداکثر ۲ سال می توانند صبر کنند ولی من فرصت بیشتری لازم داشتم اما با توجه به اینکه ایشان موافقت نکردند، صادقانه گفتم که من ۲سال بعد - یعنی امسال - نمی توانم و به ناچار بعد ۴ ماه قطع ارتباط کردیم. در این ۲ سال ایشان را دانشگاه می دیدم. حالا که ۲ ماه است درسمان تمام شده بعد ۲ سال هنوز به ایشان فکر می کنم. در این فکرم که دوباره با ایشان تماس بگیرم و بخواهم حالا که ۲سال بزرگتر شدیم و درسمان هم تمام شده، جدی تر در مورد ازدواج صحبت کنیم ولی باز هم نه الان. من دنبال کارم، سربازی هم ندارم و لیسانسم را هم گرفتم ولی یک سال زمان می خواهم که هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ بلوغ رفتاری و اجتماعی پخته تر شوم. لازم به ذکر است که ایشان سه ماه از من کوچکترند. مشکلی دارد؟ از لحاظ هم کفو بودن هم در مسائل اقتصادی و فرهنگی.

پاسخ :
در رابطه با موضوع مطرح شده مطالب زیر را تقدیم می کنیم:

۱- یکی از جدی ترین آسیبها که می تواند پیوند زناشوییی را با چالش مواجه سازد عدم شناخت کافی از شخص مقابل است این امر سبب می شود که طرفین در انتخاب خود دچار اشتباه شوند. لذا ضروری است قبل از خواستگاری رسمی، طرفین وارد رابطه با یکدیگر نشوند چرا که ایجاد چنین ارتباطی می تواند دختر و پسر را از فضای منطقی و آگاهانه دور سازد و تصمیم آنها را بر عواطف و احساسات مبتنی کند. از آنجا که عواطف و احساسات پایدار نیستند و بسته به موقعیت دچار تغییر می شوند لذا تصمیمی هم که بر آن بنا نهاده شود سست و غیر قابل اتکاست. لذا تا می توانید سعی کنید از فضای احساسی فاصله بگیرید.

۲- یکی از مصادیق کفویت، تناسب در میزان سن و تحصیل است در این خصوص بهتر است (در پاره ای از مواقع رعایت نکردن این امر منجر به بروز مشکلاتی می شود ولی در برخی موارد منجر به مشکل خاصی نمی شود) که مرد از این دو جنبه نسبت به زن از رتبه برتری برخوردار باشد. در رابطه با میزان سن معمولا توصیه می شود که مرد بین ۲ تا ۶ سال از زن بزرگتر باشد.

۳- اینکه توانسته اید یک مرتبه شرایط خود را خوب درک کنید و اسیر احساسات نشده اید قابل تقدیر است یقینا شما مجددا می توانید تصمیمی منطقی اتخاذ کنید.

با توجه به شرایط شما، شاید چاره منطقی این باشد که ابتدائا از ایشان به طور رسمی خواستگاری کنید چه بسا خانواده ها با چنین ازدواجی (حتی اگر این موانعی که شما ذکر کردید وجود نداشت) از اساس مخالف باشند و نوبت به مسائل بعدی نرسد. اما در صورتیکه اصل این پیوند مورد پذیرش خانواده ها باشد شما می توانید شرایط خود را بازگو نمایید و از آنها بخواهید دوره عقد تا سرو سامان گرفتن شما به طول بیانجامد. اما به این نکته نیز توجه داشته باشید طولانی شدن دوره عقد هم می تواند زندگی مشترک را دچار حوادث و چالش نماید.

۴- مادامی که شما قصد دارید تا فراهم شدن شرایط مد نظرتان ازدواج را به تاخیر بیاندازید به نظر می رسد ضرورتی ندارد که شما تنها به این گزینه برای ازدواج فکر کنید، لذا هیچگاه بدون دلیلی منطقی دایره انتخاب خود را محدود نکنید.

​​​​​​​منبع: www.soalcity.ir