پرسش :

دختری مجرد هستم. تقریبا ۴ سال پیش یک ماجرای احساسی داشتم که منجر به افسردگی و افت تحصیلی و از دست دادن اهدافی که برای آینده ام داشتم شد. حالا وقتی میخواهم کاری را شروع کنم تردید دارم. اول حتما باید استخاره...


پاسخ :
در رابطه با موضوع مطرح شده توجه جنابعالی را به مطالب زیر جلب می کنم:

۱- همان گونه که خود نیز اشاره فرموده اید منشاء تردید شما اضطراب و استرس است لذا در قدم اول می بایست سعی در مدیریت و کاهش اضطراب خود داشته باشید. به این منظور در صورت صلاحدید پیشنهاد می کنم به صورت تلفنی با مرکز ملی به شماره ۰۹۶۴۰ بخش مشاوره تماس حاصل نمایید تا روانشناسان این مرکز تکنیکهای کاهش اضطراب را به شما رائه دهند.

۲- استخاره گرفتن شما هیچگونه وجه شرعی ندارد بلکه فعلی است از روی وسواس. به عبارت دیگر آنجه که باعث استخاره گرفتن شما می شود وسواس است نه چیزی دیگر که آن هم ریشه در اضطراب شما دارد چرا که وسواس و اضطراب نسبتی مستقیم با یکدیگر دارند. لذا برای جلوگیری از شدت آن می بایست از این به بعد به هیچ وجه در تصمیمات خود متوسل به استخاره نشوید. چنین کاری می تواند وسواس و اضطراب شما را افزایش دهد مضافا اینکه همانطور که عرض شد چنین استخاره ای راسا باطل است و نه تنها حجیتی ندارد چه بسا اشکال شرعی هم داشته باشد!

۳- لازم است هرچه سریعتر فایل ماجرای ۴ سال پیش را ببندید و اجازه ندهید بر اهداف و انگیزه شما سایه بیندازد. به انضمام اینکه اینگونه حوادث و امثال آن و به طور کلی ناملایمات و ناکامیها جزئ لاینفک زندگی آدمی هستند و هر شخصی به نوعی این ناملایمات را تجربه می کند. اصولا زندگی یعنی فراز و نشیب. به آیات شریفه ذیل توجه فرمایید: "إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً" و "خَلَقْنَا الإنْسَانَ فِی کَبَدٍ" پس در این داستان خود را متمایز از دیگران ندانید وبدانید که عرصه دنیا عرصه آزمون و امتحان است.

۴- از نگاه دینی و روانشناختی انسانی سعادتمند است که در زمان حال و اکنون زندگی کند. شعار روانشناسان برای زندگی سالم، زندگی کردن در "اینجا و اکنون " است. حال اگر شما بخواهید در گذشته خویش متوقف بشوید طبیعتا فرصتها را ازدست خواهید داد و فردا امروز شما به دیروز تبدیل خواهد شد و این امر می تواند به اضطراب شما دامن بزند چرا که به تعبیر امیر مومنان:«اضاعة الفرصة غصة: از دست دادن فرصت غم وغصه را به دنبال دارد»[غررالحکم، ح ۴۱۲۴.]

از این رو شایسته است بیش از اندازه به بزرگنمایی این رخداد نپردازید و سعی در استفاده از فرصتهای بالفعل خود داشته باشید. با رعایت اصل اینجا و اکنون به ناچار می بایست از زندگی کردن در گذشته و آینده نیز فاصله بگیرید چرا که زندگی در گذشته باعث افسردگی و زندگی در آینده سبب اضطراب خواهد شد.ارزش گذشته به عبرت گرفتن و ارزش آینده به امید داشتن است نه زندگی کردن در آنها.

علی علیه السلام در روایتی نورانی از این واقعیت روانشناختی پرده برداشته اند. آن حضرت می فرمایند: «ما فاتَ مَضی وَ ما سیأتیکَ فَاَیْنَ؟ قُمْ فَاغْتَنِم الفُرصَةَ بَینَ العَدَمَین: آنچه گذشت، از دست رفت و آنچه می‌آید کجاست؟ برخیز و فرصت میان دونیستی را دریاب.»

۵- همان گونه که اشاره نمودید مقدرات به اراده خداوند است و برخی از امور از حیطه اختیار ما خارج است چرا که ما هم خود محدود هستیم و هم تواناییهایمان. لذا شایسته است با توکل به خدای متعال مجددا تلاش و انگیزه خود را برای دستیابی به اهداف از سر بگیرید و دغدغه نتیجه را نداشته باشید.

۶- سعی کنید بیش از پیش به موفقیت های خویش توجه نمایید و آنها را دست کم نگیرید. موفقیت های شما در زمینه های مختلف مانند سطح تحصیلات در زمره نعم الهی هستند که می بایست شکر این نعمت ها به جا آورده شود که یکی از مقدمات شکر گزاری این است که قدر این موفقیت ها را بدانید و آنها را نسبت به تجارب تلخ (که در زندگی هر فردی اتفاق می افتد) دست کم نگیرید.

در سایه عنایات الهی به خود اعتماد داشته باشید و اجازه ندهید القائات منفی اعتماد به نفس شما را به چالش بکشانند.

منبع: www.soalcity.ir