شرح پرسش :
من یه دختر ۱۵ ساله ام تو تهران زندگی میکنم. از لحاظ ظاهری شاید هیچ مشکلی ندارم و از نظر تحصیل هم که همه معلما و مدیر و خلاصه همه با خیال اینکه من تو وضعیتی عالی هستم برای قبولیم تو فلان المپیاد علمی و فلان آزمون سراسری تیز هوشان شرط میبندن. اما راستش من اصلا در خانوادم وضع خوبی ندارم و مدارم در تنش و اظطراب هستیم و تنها دلیلشم مشکل مالیه. ما تا حالا در رفاه کامل بودیم اما پدرم یه جورایی میشه گفت ورشکست شد و الان هیچیه هیچی نداریم فقط یه خونه اجاره ای... با تمام احترامی که برای پدرم قائلم ولی باید بگم اون از زیر بار مشکلات شونه خالی کرد و مارو گذاشت و رفت و الان منم و مادرم و برادرم و سردرگمی که چکار کنم حالا با خونه ای که اجارشو نداریم با دست خالی منم که کاری از دستم بر نمیاد با خودم فکر میکنم اگه تو یه خانواده ای معمولی و آروم بودم چه سرنوشتی میتونستم داشته باشم و واقعا میتونستم پیشرفت کنم ولی حیف... فقط امیدم به عشقم خداست که کمکم کنه...