‏مکان حمام مخروبه ای که مشترک فی مابین دو محل بوده، جنب مسجد واقع‏‎ ‎‏گردیده. در محلۀ بالا این جانب طی استشهاد محلی به قصد مسجد، از اهالی خریداری ‏نمودم تا وقف بر مسجد نمایم و مسجد را توسعه بدهم، و در استشهاد قید گردیده:‏‎ ‎‏وجه زمین حمام به رسم امانت در نزد این جانب باشد که هست و با کمک برادران و‏‎ ‎‏خواهران، آن را برای توسعۀ مسجد به کار بردیم و زمین حمام را ضمیمۀ مسجد‏‎ ‎‏نمودیم. پس از ساختن مسجد، وقف نامه ای به دستم افتاد که اجداد ما آن را وقف بر‏‎ ‎‏اولاد ذکور نموده اند. ‏ ‏‏استشهاد تنظیمی را از سیصد خانواده ـ که کلیۀ شیوخ قوم امضا نموده اند ـ گرفتیم؛‏‎ ‎‏ولی امکان دارد خانواده های معدودی امضا نکرده باشند. ‏ ‏‏کلیۀ اهالی دو محل، چون حمام عمومی قدیمی بوده است، خودشان را مشترک‏‎ ‎‏می دانند. البته مسجد اینک بیشتر مورد استفاده اهالی محلۀ بالا قرار گرفته و محلۀ‏‎ ‎‏پایین، مسجد جداگانه ای داشته و کمتر از این مسجد استفاده می نمایند. ‏ ‏‏تقاضا دارم بفرمایید: نظر شرع مقدس اسلام، به چه صورت خواهد بود تا روشن‏‎ ‎‏شود که آیا خطبۀ وقف بر مسجد خوانده شود یا نه؟ و آیا بایستی پول را به حساب‏‎ ‎‏اهالی تحویل نمایم یا خیر؟ چه کار کنم؟‏