پرسش :

مشکلی که هم اکنون در یکی از روستاهای دورافتاده و کوهستانی در منطقۀ شهرستان‏‎ ‎‏نوشهر ـ که در حدود دویست خانوار هستند ـ پیش آمده و باعث نگرانی ساکنین آن‏‎ ‎‏گردیده به شرح زیر می باشد:‏ ‏‏در این روستا به علت نداشتن ساختمان مدرسه، دانش آموزان آن سالیان متمادی را‏‎ ‎‏اجباراً در زیرزمین مسجد که تنگ و تاریک است به تحصیل اشتغال داشتند تا این که‏‎ ‎‏قطعه زمینی که در جوار قبرستان این روستا بوده از مالک آن به منظور احداث مدرسه‏‎ ‎‏خریداری شد و برای ساختن مدرسه در آن به ادارۀ آموزش و پرورش نوشهر پیشنهاد‏‎ ‎‏گردید. مکرراً مراجعه می شد مجریان وقت در ادارۀ آموزش و پرورش اظهار‏‎ ‎‏می داشتند در صورت تأمین اعتبار اقدام خواهد شد. چندین سال طول کشید تا این که‏‎ ‎‏اعتبار مدرسه این روستا از طریق آموزش و پرورش استان مازندران به شهرستان‏‎ ‎‏نوشهر ابلاغ شد. بعد از انتظار طولانی که ساکنین این روستا در آن به سر می بردند،‏‎ ‎‏مهندس و پیمانکار از طریق ادارۀ آموزش و پرورش جهت پیاده ساختن نقشه مدرسه‏‎ ‎‏به روستای مذکور مراجعه می نمایند و با مشاهده زمین مساحت آن را کافی ندانسته و‏‎ ‎‏با عجله و تهدید به این که چنانچه زمین به اندازۀ کافی ارائه نگردد اعتبار مدرسه این‏‎ ‎‏روستا را به جای دیگر خواهند برد، قسمتی از قبرستان را که در جوار زمین مدرسه‏‎ ‎‏قرار داشت و در آن میت دفن نشده بود ضمیمۀ مدرسه کردند و نقشه ساختمان را در‏‎ ‎‏داخل آن پیاده و با هزینه قابل توجهی ساختمان مدرسه را ساختند و الآن دو سال است‏ ‏که دانش آموزان در آن تحصیل می نمایند. در سال جاری جهت دیوارکشی محوطه‏‎ ‎‏مدرسه اقدام شد که در حال پایان رسیدن دیوارکشی بوده که ساکنین این روستا متوجه‏‎ ‎‏شدند زمین قبرستان ساختن مدرسه در آن اشکال داشت و باید مدرسه خراب گردد.‏‎ ‎‏درحال حاضر از یک سو با وضع کنونی کشور، تأمین اعتبار مجدد جهت ساختن‏‎ ‎‏مدرسه مشکل به نظر می رسد و از سوی دیگر افراد مستضعف این روستا که دامدار و‏‎ ‎‏کشاورز می باشند، نگران تحصیل بچه های خود هستند. آیا می شود به جای زمین‏‎ ‎‏قبرستان که برای مدرسه تصرف شد زمین دیگری را در این روستا به قبرستان‏‎ ‎‏اختصاص داد یا خیر باید مدرسه را خراب نمایند؟ خواهشمند است نظر مبارک را در‏‎ ‎‏این مورد مرقوم فرمایید. ‏


پاسخ :
‏‏بسمه تعالی، اگر وقف بودن قبرستان محرز نیست اشکال ندارد.‏

منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، جلد 7، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمیی(ره)، تهران، 1392 ش.