پرسش :

‏در شانزده سال گذشته، مردم زمینی موات به مسافت پانصد متر را جهت قبرستان‏‎ ‎‏مسلمین تعیین، و حدود آن را مشخص و به تصرّف درآوردند، و از آن جایی که در آن‏‎ ‎‏موقع آب لوله کشی موجود نبوده، یک حلقه چاه در این زمین حفر نمودند. و بر روی‏‎ ‎‏این زمین غسال خانه و حسینیه ساخته شده و چندین میت در این زمین دفن گردیده‏‎ ‎‏است. بعد از چهار سال که زمین نامبرده در اختیار عموم مسلمین بوده، شخص‏‎ ‎‏مستکبری ـ که در آن زمان رئیس خانۀ انصاف بوده ـ با توسل به زور قسمتی از این‏‎ ‎‏زمین را اشغال کرده و مقاومت مردم روستا را نادیده گرفته و درختان لیمو در این زمین‏‎ ‎‏اشغالی کاشته است. ‏ ‏‏از آن جایی که جمعیت این روستا چهار الی پنج هزار نفر می باشد و در آینده‏‎ ‎‏نزدیک به زمین مذکور احتیاج مبرمی خواهد بود و در جای دیگر زمین جهت قبرستان‏‎ ‎‏یافت نخواهد شد، تکلیف مردم این روستا چیست؟ ‏ ‏‏و در صورتی که زمین اشغالی پس گرفته شود، خشکانیدن درختان این زمین جایز‏ است یا خیر؟


پاسخ :
‏‏بسمه تعالی، در فرض مرقوم، زمین ذکر شده قبرستان متعلق به اهالی محل‏‎ ‎‏است و کسی حق ندارد تمام یا قسمتی از آن را به خود اختصاص دهد و‏‎ ‎‏صاحب درخت ها حق ندارد درخت ها را در زمین قبرستان باقی بگذارد. ‏

منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، جلد 7، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، تهران، 1392 ش.