1. در اراضی مزروعی موقوفی، کشاورزان به علت جهل و بی توجهی و به گمان‏‎ ‎‏این که اراضی مزروعی دیگری را می توان به جای اراضی موقوفی مزبور وقف کرد،‏‎ ‎‏ساختمان کرده اند. آیا می توانند ساختمان ها را ابقا نموده و اجاره آن را بپردازند، با‏‎ ‎‏توجه به این که اجاره ساختمان چند برابر اجاره زمین مزروعی است؟ یا این که زمین‏‎ ‎‏دیگری را که از نظر کمیت و کیفیت مساوی زمین موقوفه و یا بهتر از آن باشد وقف‏‎ ‎‏کنند؟ زیرا تخریب ساختمان ها خسارات سنگین غیر قابل تحملی برای کشاورزان‏‎ ‎‏دارد. از این گذشته در متن وقف نامه اراضی موقوفه به صورت مشاع ذکر شده؛ زیرا‏‎ ‎‏اراضی موقوفه قسمتی از املاک قریه می باشد و متولی هم مدعی است که اراضی‏ ‏موقوفه مشاع می باشد و بخشی از املاک قریه به صورت مشاع وقف شده است، ولی‏‎ ‎‏در سندهای (غیر رسمی) عادی محلی که کشاورزان املاک قریه را خرید و فروش‏‎ ‎‏می نموده اند، املاک موقوفه و غیر موقوفه مشخص و معین شده اند.‏ ‏‏2. در حدود هشت سال پیش رژیم گذشته زمین های مزروعی موقوفه قریه را به رعایا فروخت. اکثر‏‎ ‎‏کشاورزان از آن به بعد اجاره نپرداختند؛ زیرا متولی مطالبه ننمود و در عین حال قیمت املاک را هم به‏‎ ‎‏دولت نپرداختند و متولی وقف فعلاً از نظر کشاورزان فاقد صلاحیت شرعی تولیت است و اداره اوقاف‏‎ ‎‏هم در این مدت در این زمینه کاری نکرده است. تکلیف مال الاجاره هشت ساله چه می شود؟ گروهی‏‎ ‎‏از کشاورزان قدرت ندارند همه آن را یک جا بپردازند؛ چگونه بپردازند و به چه مقامی؟ آیا اجازه‏‎ ‎‏می فرمایید اجاره مزبور صرف عمران و آبادی قریه گردد؟‏ ‏‏3. رژیم گذشته از همه مردم قریه پول گرفت تا برایشان حمام بسازد و حمامی در‏‎ ‎‏یکی از محله های قریه ساخت که محله های دیگر نمی توانند از آن استفاده کنند. اهالی‏‎ ‎‏محلات دیگر از این امر ناراضی هستند. دیگر این که حمام مزبور در زمینی مزروعی‏‎ ‎‏ساخته شد که وقف حمام قدیمی بوده و فعلاً مخروبه می باشد. آیا از این حمام‏‎ ‎‏می شود استفاده نمود و تکلیف مردم چیست؟‏