شخصی که در وصیت نامۀ ثبتی اقرار نماید که من خودم‏‎ ‎‏شاه پرست هستم و به فرزندانم نیز توصیه می کنم که در تحت امر شاه باشند؛ در غیر‏‎ ‎‏این صورت از املاک من چیزی به آنان تعلق نمی گیرد، و آن ها فرزندان من نیستند و‏‎ ‎‏اقرار نماید که برای من پنجاه سال اُجرت بگیرید نماز و روزه بخوانند و از سران‏‎ ‎‏حکومت طاغوتی دستور العملی داشته باشد که هرچه املاک به دست بیاورد تعلق به‏‎ ‎‏خودش است، قانون شرع اسلام در مورد املاک ایشان چه حکمی را صادر می نماید؟‏