آیا لازم است در سجده سر زانوان روی زمین باشد یا این‌که نمازگزار می‌تواند بدون آن‌که ساق پایش را از روی زمین جدا کند، سر انگشتان را بر روی زمین بگذارد و در حالی که شکمش را بر ران‌هایش چسبانده به سجده برود؟