دختری در سن 18 سالگی به اصرار مادر و مخالفت خود دختر به عقد پسر دایی خود در می آید. قبل از عقد، پدر که به شدت مخالف این مساله بوده است خانه را ترک می کند و فامیل برای آنکه بتوانند صیغه عقد را جاری کنند پدربزرگ دختر را می آورند و دختر با چشم گریان و با نارضایتی خود و پدر سر سفره عقد بله را می گوید. آیا این عقد که با نارضاتی قلبی دختر و با نارضایتی شدید پدر که منجبر به ترک خانه قبل از عقد شده است صحیح است؟ آیا زمانی که پدر به شدت ناراضی است، برای توجیه کار می توان از پدربزرگ به عنوان یک ابزار استفاده کرد؟