پرسش :

در مسافرت، نمازهاى شکسته را به چه نیتى باید بخوانیم، مثلاً بگوییم: چهار رکعت نماز ظهر، یا دو رکعت نماز ظهر، یا چهار رکعت نماز ظهر شکسته؟


پاسخ :
به زبان آوردن نیت نماز لازم نیست. بنابراین، هنگامى که مسافر براى خواندن نماز ظهر یا عصر یا عشا به نماز مى ایستد و تکبیر مى گوید و به قصد قربت، نماز را دو رکعتى مى خواند، صحیح است؛ ولى اگر بخواهد نیت را به زبان آورد، مى تواند بگوید: «نماز ظهر به جا مى آورم، قربة الى الله» یا «دو رکعت نماز ظهر به جا مى آورم، قربة الى الله» یا «نماز ظهر شکسته به جا مى آورم، قربة الى الله».

منبع: هم قدم با زائران اربعین (مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی دام ظله)، تهیه و تنظیم: محمد صادق مطهری فرد، انتشارات امام علی بن ابی طالب (علیه السلام)، قم، 1398 ش.