پرسش :

آیا ممکن است امام زمان (علیه السلام) در عصر غیبت دیده شود؟ امام زمان (علیه السلام) چه زمانی ظهور می‌کند؟


پاسخ :

امکان دیدن امام زمان علیه السلام در عصر غیبت

دیدن امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) محال نیست و توفیق زیارت ایشان امتیاز بالایی است. در دعاها نیز از خداوند متعال می‌خواهیم که این دیدار را نصیبمان فرماید: «اَللّهُمَ اَرِنی الطَّلعَةَ الرَّشیدة».

همچنین بنابر منابع اسلامی وقتی مردم امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را در زمان ظهور ببینند، خواهند گفت: «ما ایشان را چند بار دیده بودیم!»

از سویی دیگر بخواهیم مسأله را از دیدگاه قرآن بررسی کنیم، ماجرای حضرت مهدی (عجل‌ الله تعالی فرجه‌الشریف) شبیه داستان حضرت یوسف (علیه‌ السلام) است: «فَعَرَفَهُم وَ هُم لَهُ مُنکِرُونَ» به آن معنا که یوسف برادرانی را که ده‌ها سال او را ندیده بودند، شناخت؛ ولی آن‌ها او را نشناختند. آنچه در این میان مهم است، توجه به دو مسأله است.

اوّل آن که ما مأمور نیستیم برای دیدن امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) به منطقه، مسجد یا واسطه‌ای رجوع کنیم. در آیات و روایات در این مورد سفارشی نشده است؛ ولی مکلّفیم در زمان غیبت به مجتهد جامع‌الشرایط (فقیه عادل بی‌هوس) که در حلال و حرام الهی صاحب نظر است، مراجعه کنیم و کلام او را برای خود حجت بدانیم و به آن عمل کنیم.

دوم این که نباید فریب افراد شیاد را بخوریم که با ادعای ملاقات با امام عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) افرادی را دور خود جمع کرده، از این راه نان می‌خورند و باید به هوش باشیم که تعداد مدعیان دروغین کم نیست.

ملاقات با امام، ارواحنا فداه، در مواردی نیز انجام شده است؛ اما به گونه‌ای بوده که افراد، بعداً متوجه شدند که آن شخص حضرت مهدی (علیه‌ السلام) بوده است. همچنین این ملاقات‌ها با اراده حضرت صورت گرفته است، نه با اراده ملاقات کننده.
 

زمان ظهور امام زمان علیه السلام

هیچ کس نه می‌تواند و نه حق دارد برای ظهور امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، زمان تعیین کند؛ چون زمان ظهور از علوم غیبی است که فقط در اختیار خداوند متعال است. در روایات می‌خوانیم اگر کسی برای ظهور زمانی را تعیین کرد او را تکذیب کنید: «کَذَبَ الوَقّاتُون!»(1).
 
پی‌نوشت:
1. الغیبة، ص 426.
 
منبع‌: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه‌ السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.