پرسش :
آيا سحر و جادو و دعانويسي صحت دارد؟ نظر اسلام چيست؟
شرح پرسش :
پاسخ :
فقها در بارة سحر و جادو گري و احكام آن در كتب فقهي به تفصيل بحث كرده اند و و از سحر و جادوگري نكوهش شده فراگرفتن و به كار بردن براي ضرر زدن به ديگران حرام شناخته شده است. و اما دعانويسي براي رفع گرفتاري و شفا يافتن مريضان اشكالي ندارد, و لي اگر منظور از دعانويسي همان جادو و افسونگري باشد, سحر است و حكم سحر را دارد
شهيد ثاني يكي از فقهاي نامدار شيعه در باره سحر گفته است: سحر سخن و يا نوشتهاي است كه به وسيله آن ضرر در بدن, يا در عقل و خرد ديگران ايجاد مي شود و باعث پيدايش بغض و عداوت مي گردد, وسحر في الجمله بدون هيچ اختلافي حرام است.[1] و نظير آن ساير فقها همانند شيخ انصاري و ديگران نيز گفته اند[2].
و همچنين فقهاي معاصر از جمله آقاي گلپايگاني رحمه الله گفته است :« نوشتن دعاهاى مأثوره براى بر طرف شدن گرفتاريها مانع ندارد ولى توسل به فال و سحر و خبر دادن از خفاياى امور اشخاص كه راضى به افشاى آن نيستند جايز نيست»[3].
به فرموده شهيد ثاني حقيقت اين است كه سحر حقيقت دارد, و اثر گذار است, و يك امر خيالي و پنداري نيست چنانكه برخي خيال كرده اند. صرف خيال و پندار نيست,
و اما يادگيري سحر براي باطل كردن سحر فقها گفته اند كه در حد ضرورت اشكالي ندارد بلكه گاهي واجب كفايي نيز مي شود چنانكه شهيد اول در دروس چنين گفته است[4] .
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - شرح اللمعة , الشهيد الثاني , ج 3 , 214 .
[2] . - كتاب المكاسب , الشيخ الأنصاري , ج 1 , ص 257.
[3] . مجمع المسائل (فارسي) , السيد الگلپايگاني ,ج 1, ص 566.
[4] - شرح اللمعة , الشهيد الثاني , ج 3 , 214 .
فقها در بارة سحر و جادو گري و احكام آن در كتب فقهي به تفصيل بحث كرده اند و و از سحر و جادوگري نكوهش شده فراگرفتن و به كار بردن براي ضرر زدن به ديگران حرام شناخته شده است. و اما دعانويسي براي رفع گرفتاري و شفا يافتن مريضان اشكالي ندارد, و لي اگر منظور از دعانويسي همان جادو و افسونگري باشد, سحر است و حكم سحر را دارد
شهيد ثاني يكي از فقهاي نامدار شيعه در باره سحر گفته است: سحر سخن و يا نوشتهاي است كه به وسيله آن ضرر در بدن, يا در عقل و خرد ديگران ايجاد مي شود و باعث پيدايش بغض و عداوت مي گردد, وسحر في الجمله بدون هيچ اختلافي حرام است.[1] و نظير آن ساير فقها همانند شيخ انصاري و ديگران نيز گفته اند[2].
و همچنين فقهاي معاصر از جمله آقاي گلپايگاني رحمه الله گفته است :« نوشتن دعاهاى مأثوره براى بر طرف شدن گرفتاريها مانع ندارد ولى توسل به فال و سحر و خبر دادن از خفاياى امور اشخاص كه راضى به افشاى آن نيستند جايز نيست»[3].
به فرموده شهيد ثاني حقيقت اين است كه سحر حقيقت دارد, و اثر گذار است, و يك امر خيالي و پنداري نيست چنانكه برخي خيال كرده اند. صرف خيال و پندار نيست,
و اما يادگيري سحر براي باطل كردن سحر فقها گفته اند كه در حد ضرورت اشكالي ندارد بلكه گاهي واجب كفايي نيز مي شود چنانكه شهيد اول در دروس چنين گفته است[4] .
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - شرح اللمعة , الشهيد الثاني , ج 3 , 214 .
[2] . - كتاب المكاسب , الشيخ الأنصاري , ج 1 , ص 257.
[3] . مجمع المسائل (فارسي) , السيد الگلپايگاني ,ج 1, ص 566.
[4] - شرح اللمعة , الشهيد الثاني , ج 3 , 214 .
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}