پرسش :

چه رابطه‏اي ميان شهادت حسين بن علي و نيرو گرفتن اسلام و زنده شدن اصول و فروع دين وجود دارد؟

پاسخ :
شهادت حسين‏بن على حيات تازه‏اى در عالم اسلام دميد و اثر و خاصيت يك سخن يا تاريخچه و يا شخصيت حماسى اين است كه در روح موج به وجود مى‏آورد، حميّت و غيرت به وجود مى‏آورد، شجاعت و صلابت به وجود مى‏آورد، در بدنها، خونها را به حركت و جوشش در مى‏آورد و تن‏ها را از رخوت و سستى خارج مى‏كند و چابك و چالاك مى‏نمايد.
چه بسيار خونها در محيطهايى ريخته مى‏شود كه چون فقط جنبة خونريزى دارد، اثرش مرعوبيت مردم است، اثرش اين است كه از نيروى مردم و ملت مى‏كاهد و نفسها بيشتر در سينه‏ها حبس مى‏شود. اما شهادتهايى در دنيا هست كه به دنبال خودش روشنايى و صفا براى اجتماع مى‏آورد. بعضى از اعمال هست كه قلب انسان را مكدّر مى‏كند ولى بعضى ديگر از اعمال هست كه قلب انسان را روشن مى‏كند، صفا و جلا مى‏دهد. اين حالت عيناً در اجتماع هم هست. بعضى از پديده‏هاى اجتماعى، روح اجتماع را تاريك و كدر مى‏كند، ترس و رعب در اجتماع به وجود مى‏آورد، به اجتماع حالت بردگى و اسارت مى‏دهد، ولى يك سلسله پديده‏هاى اجتماعى است كه به اجتماع صفا و نورانيت مى‏دهد، ترس اجتماع را مى‏ريزد، احساس بردگى و اسارت را از او مى‏گيرد، جرأت و شهامت به او مى‏دهد.
بعد از شهادت امام حسين يك چنين حالتى به وجود آمد، يك رونقى در اسلام پيدا شد. اين اثر در اجتماع از آن جهت بود كه امام حسين (ع) با حركات قهرمانانة خود روح مردم مسلمان را زنده كرد، احساسات بردگى و اسارتى را كه از اواخر زمان عثمان و تمام دورة معاويه بر روح جامعة اسلامى حكمفرما بود، تضعيف كرد و ترس را ريخت، احساس عبوديت را زايل كرد و به عبارت ديگر به اجتماع اسلامى شخصيت داد. او بر روى نقطه‏اى در اجتماع انگشت گذاشت كه بعداً اجتماع در خودش احساس شخصيت كرد.
مجموعه آثار شهيد مطهرى ج 17 حماسه حسينى صفحه 52 53، شهيد مطهرى