پرسش :

وجود بلاهاى طبيعى و اجتماعى , چگونه با حكمت و عدل الهى سازگار است ؟

پاسخ :
اولا حوادث ناگوار طبيعى لازمه فعل و انفعالات و تزاحمات عوامل مادى است و چون خيرات آنها بر شرورشان غلبه دارد، مخالف با حكمت نيست و نيز پديد آمدن فسادهاى اجتماعى، لازمه مختار بودن انسان است كه مقتضاى حكمت الهى مى باشد و در عين حال مصالح زندگى اجتماعى بيش از مفاسد آن است و اگر مفاسد غالب بود، انسان در زمين باقى نمى ماند. ثانيا وجود رنجها و گرفتاريها از يك سوى، موجب تلاش انسان براى كشف اسرار طبيعت و پديد آمدن دانشها و صنايع مختلف مى شود، و از سوى ديگر دست و پنجه نرم كردن با سختيها، عامل بزرگى براى رشد و شكوفايى استعدادها و ترقى و تكامل انسانهامى گردد و بالاخره تحمل هر سختى را رنجى در اين جهان اگر بمنظور صحيح باشد، پاداش بسيار ارزنده اى در جهان ابدى خواهد داشت و بنحو احسن جبران خواهد شد.
منبع:آموزش عقايد، آیت الله محمد تقى مصباح يزدى