پرسش :

بابونه چه خواصی دارد؟

پاسخ :
گياهي است که گلهايش به رنگهاي زرد ،سفيد و ارغواني يافت مي شود و گياهي است مشهور و شناخته شده .
ازبرگ و گل بابونه قرص مي سازند و ساقه آن را مي خشکانند و نگاه مي دارند. اکثراً در زمينهاي خشن و نزديک به کناره هاي زمين مي رويد .در بهار کنده و جمع آوري مي شود .
مزاج :گرم و خشک است .
خاصيت درماني :باز کننده است ، غليظ را لطيف مي نمايد ،سستي مي آورد ، گدازنده است با کمي جذب يا اصلاً جاذب نيست .
دمل و جوش :بوسيله ي قوت سست کنندگي و تحليل که در آن موجود است ورم هاي گرم را فرو نشاند و تصلبات کم را نرم مي کند.خوردن آن در مداواي ورم سخت داخلي مفيد است .
مفاصل :کشيدگي را سستي مي دهد .همه اندام هاي عصبي را تقويت مي نمايد و براي رفع خستگي از هر دارويي سودمندتر است ، زيرا حرارت بابونه به حرارت جاندار مي ماند .
سر :مغز را تقويت مي کند ،در مداواي سر درد سر ، تخليه سر از مواد ناسازگار مؤثر است .زيرا مي گدازد و جذب نمي کند .زخم هاي دهان را بهبود مي بخشد .
چشم :ضماد آن جوش ترکيده چشم (غرب )را شفا مي دهد و در مداواي رمد و تيرگي و جوش و خارش و حرب چشم سودمند است .
سينه :خون را ازسينه پاک مي کند و بر مي آورد .
اندام هاي غذا :يرقان را از بين مي برد .
اندام هاي دفعي :هرنوع از بابونه به ويژه بابونه اي که گل ارغواني دارد در ادرار بول و بيرون آوردن سنگ مؤثر است .در علاج دردهاي سرد و گرم مثانه بابونه را بر مثانه مي بندند .
تب ها :براي تب هاي سبک و ورم هاي گرم دروني که هنوز به طور کامل نرسيده باشند سودمند است . اما در تب هاي بسيار شديد و در ورم هاي گرم تمامي رسيده اثري ندارد .
بابونه چشم گاو يا اقحوان
به قول ديسقوريدوس :برخي از مردم ، اقحوان را اماريون ، برخي قورينبون و گروهي ازقسمون مي نامند .
اقحوان دو صفت دارد :زرد مايل به سرخي و سفيد .نوع سفيدش قوي تر است .
گياه آن داراي چوبهاي نازک است ، گل آن سفيد و مدور و وسطش زرد است . بويي سنگين دارد و مزه اش به تلخي مي زند،گل اقحوان به گل مرو مي ماند. تند مزه و تند بو است .
خاصيت درماني :گرمي بخش ، رساننده علاج انواع انسداد است و نوع سرخ رنگ آن قابض و مانع سيلان است . تحليل مي برد ليکن در گيرندگي و خشکانيدن از گدازندگي قوي تر است .
اقحوان عرق آور است و اگر روغنش را بر اندام بمالند عرق مي آورد .
تحليل برنده و لطافت بخش است و همه رگها را باز مي کند .
اندام هاي سر:خواب آور است و بو کردن تازه آن سبب خوابيدن مي شود. روغن اقحوان درد گوش رادرمان مي کند .
مفاصل :در مداواي پيچش ، پي ، پارچه پشمي را در اقحوان آب پز شده مي خيسانند و بر جاي دردناک مي گذارند مفيد است .
دمل و جوش :ورم گرم معده و خون بند آمده در معده را از بين مي برد و در علاج ورم هاي سرد نيز مفيد است .
زخم و زخم هاي چرکي :در مداواي ناصور و قرحه هاي پليد و برکندن خشک ريشه و علاج زخم هاي پي مفيد است .
اندام هاي تنفس و سينه :اگر خشک شده آن را با سکنجبين و نمک بخورند در علاج «ربو »مفيد است .
اندام هاي غذا :براي فم المعده بد است ليکن چيزهايي را که با معده سازگار است و بسوي معده مي آيند تحليل مي برد و مي خشکاند و خون بند آمده داخل معده را آب مي کند .
اندام هاي دفعي :شديداً ادرار آور است .اگر با عسل آب باشد خون منعقد در مثانه را حل مي کند . گل اقحوان اگر با عسل آب خورده شود سنگ مثانه را خرد مي نمايد .
شکوفه اقحوان و استعمال روغن آن در نزد زنان بول و حيض را ريزش مي دهد .استعمال روغن اقحوان نيز مدر است و سفتي زهدان را از بين مي برد و آن را باز مي کند .
روغن آن سودا و بلغم را بيرون مي دهد و در علاج ورم هاي گرم لبه مقعد و ترکاندن بواسير مفيد است . در علاج ترک هاي آب ريز و قولنج و درد مثانه و سفتي طحال مفيد است .