پرسش :
مبناى حرمت غنا در اسلام آيات و روايات است. در تفسير آيات قرآن »قول زور، لهو الحديث، قول باطل و كلام لغو« تفسير به غنا شده كه هر يك از اين تعابير مى بايست در چهارچوب شرايط زمانى و با منابع تاريخى و لغت معتبر تعريف شوند، آيا كلام لهوى و باطل، غنا به حساب مى آيد، يا آهنگ و لحن لهوى و باطل غناست؟
شرح پرسش :
پاسخ :
جواب: معيار در حرمت غنا، كيفيّت آهنگ است و محتوا در آن تأثيرى ندارد. شرح اين مطلب را در كتاب انوارالفقاهه، كتاب مكاسب محرّمه، نوشته ايم. تفسير آيات مزبور نيز در آن جا آمده است. و هر آهنگ و صدايى كه مناسب مجالس لهو و فساد است حرام مى باشد و غير آن حلال است.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
جواب: معيار در حرمت غنا، كيفيّت آهنگ است و محتوا در آن تأثيرى ندارد. شرح اين مطلب را در كتاب انوارالفقاهه، كتاب مكاسب محرّمه، نوشته ايم. تفسير آيات مزبور نيز در آن جا آمده است. و هر آهنگ و صدايى كه مناسب مجالس لهو و فساد است حرام مى باشد و غير آن حلال است.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}