پرسش :

در مورد بيع فضولى كه فرموده ايد: »بايع اگر بدون اجازه مبيع را به تصرّف مشترى دهد مستحقّ تعزير است« دو نكته قابل تأمّل است: اوّل اين كه بيع ممكن است به توقّع اجازه، نه با سوء نيّت و كلاهبردارى باشد و بديهى است كه عام، دليل بر خاص نيست، همان طور كه در نكول منكر از يمين، به محض نكول حكم نمى شود; چون ممكن است به سبب اجلال ذات اقدس حق باشد. دوّم اين كه به قول اكثر فقها بيع رأساً هم باطل نيست. لطفاً در اين دو مورد توضيح بفرماييد.

پاسخ :
جواب: تحويل دادن اموال مردم به ديگران بدون وكالت يا بيع قطعى جايز نيست، هر كس اين كار را بكند مرتكب گناه كبيره شده، هرچند به توقّع اجازه بوده باشد. و هر گناه كبيره اى تعزير دارد و بيع فضولى صورت بيع است، نه حقيقت بيع. و به تعبير ديگر، مانند جسم بى روح است، و اگر كسانى مى گويند باطل نيست يعنى قابليّت دارد كه اين جسم بى روح با اجازه، روح پيدا كند.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1