پرسش :

مگرنه اين كه براى دوستان خداوند به فرموده‏ى قرآن كريم، نه خوفى است و نه حُزنى. (سوره يونس، آيه 62) حال چرا در دعاى روز جمعه خطاب به امام زمان عليه السلام عرض مى‏كنيم: السلام عليك ايّها المهذب الخائف. سلام بر تو اى پاك نهاد هراسان؟

پاسخ :
خوف و هراس دو گونه است: ممدوح و مذموم. خوف و هراس مذموم مانند: خوف از روزگار، خوف از مردم و خلايق و... براى دوستان خداوند معنا ندارد. از اين روى امام صادق عليه السلام فرمودند: "مؤمن غير از خدا از احدى نمى‏ترسد." و به فرموده قرآن كريم: "اين فقط شيطان است كه پيروان خود را مى‏ترساند. از آنها نترسيد و از من بترسيد اگر ايمان داريد."
اما خوف ممدوح و ارزشمند خوف از جلال و عظمت الهى است در اين باب پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند: "هر كس به خداوند عارف‏تر باشد نسبت به حضرتش هراسان‏تر است."
خوف ممدوح، خوف خواص و بزرگان است كه از مشاهده‏ى عظمت و جلال و تجلى اسما در قلب حاصل مى‏گردد و خوف حاصل از عظمت حق از لذايذ معنوى است و منافاتى با آيه‏ى كريمه‏ى: "الا إنّ اولياء الله لاخوف عليهم و لاهم يحزنون" ندارد، بلكه از صفات كمال كاملان مى‏باشد. از اين رو خطاب به حضرت صاحب الزمان عليه السلام عرضه مى‏داريم: "سلام بر تو اى پاك نهاد هراسان و خائف از جلال و جبروت حضرت حق."

منبع: http://farsi.islamquest.net