پرسش :

ارتباط رزق و روزى مقرّر شده و تلاش انسان چيست؟


شرح پرسش :
پاسخ :
رزق و روزى دو گونه است: رزقى كه به سراغش مى‏رويم و رزقى كه به سراغمان مى‏آيد. در روايات، رزقى كه به سراغمان مى‏آيد "رزق طالب" و رزقى كه به سراغش مى‏رويم "رزق مطلوب" ناميده شده است. روزى طالب و حتمى همان روزى وجود و هستى و عمر، امكانات، محيط، خانواده و استعداد و... است كه از ناحيه‏ى اين قسم روزى، توان و نيروى لازم و دقت و هوشيارى براى تلاش و انجام كار پديد مى‏آيد و در سايه‏ى اين امور، دَرِِ روزى مطلوب و مشروط گشوده مى‏گردد.
براى دريافت روزى مطلوب، هر كس به شكلى بايد دست نياز - همراه با جديّت و تلاش - به سوى حضرت حق بلند نمايد؛ حتى طفل شيرخوار كه تلاشش همان گريه و ناله و فرياد اوست، در پس اين گونه افعال به روزى مطلوبش (شير مادر) دست پيدا مى‏كند. اما همين طفل چون رشد كرد و به مقطعى بالاتر رسيد، تلاش و جديّت او شكلى ديگر پيدا مى‏كند و به صورت تفكر و انديشه و فعل و حركت اعضاء و جوارح ظاهر مى‏شود و كميت و كيفيت روزى نيز تغيير مى‏كند. نتيجه اين كه: در پى روزى محتوم و طالب و بى قيد و شرط، تلاش و انديشه و كار و فعاليت آفريده مى‏شود و به دنبال تلاش و فعاليت و طلب، روزى مطلوب و مشروط پديدار مى‏گردد.
روزى محتوم قابل تغيير و تحوّل و كاهش و افزايش نيست اما بسته به چگونگى انجام مقدماتِ روزى مطلوب و كيفيت تركيب و ترتيب و چينش آن‏ها روزى مطلوب را مى‏توان كاهش يا افزايش داد.

منبع: http://farsi.islamquest.net