پرسش :

مي‌دانيم در مقابل هر مهره از نخاع دو عصب خارج مي‌شود که مسوول عصب دادن به گردن، احشاي داخلي بدن مانند ريه و دستگاه‌هاي گوارش و ادراري و حتي پاها هستند. اگر در تصادف، مهره‌اي در گردن بشکند و رابطه نخاع را قطع کند هيچ‌گونه حس و حرکتي نداريم. پس چه‌طور مريض زنده مي‌ماند؟


شرح پرسش :
پاسخ :
بدترين نوع آسيب‌ نخاعي، در ناحيه گردن است چون گويا رودخانه‌اي را از سرچشمه قطع کرده باشند و هيچ آبي در آن جاري نمي‌شود. در اينجا هم هيچ ارتباطي بين اعضا و مراکز پيام دهنده مغز برقرار نخواهد شد. الان من و شما مدتي است نشسته‌ايم و صحبت مي‌کنيم. تا حالا چند بار جابجا شديم و نحوه قرار گرفتن پاهايمان را تغيير داديم. چرا؟ چون نقطه فشاري بدن دچار کمبود خون‌رساني شده، از طريق اعصاب به مغز پيام خستگي مي‌دهد و مغز پيام مي‌فرستد جابه‌جا شو! اما يک مريض قطع نخاعي حس ندارد که پيامي بفرستد و براي همين آسيب مي‌بيند و دچار زخم بستر مي‌شود و عفونت مي‌کند. اين عفونت وارد خونش مي‌شود و مي‌ميرد اما اگر مانند اين سريال، خيلي خوب به مريض رسيدگي شود و پدر و مادري چنين مهربان وجود داشته باشند اوضاع متفاوت است.