پرسش :

بسياري از افراد مي‌خواهند درباره روش تشخيص پرفشاري خون بدانند؛ آيا با يکبار اندازه‌گيري فشار‌خون مي‌توان گفت که فردي مبتلا به پرفشاري خون است؟

پاسخ :
تشخيص اين بيماري با اندازه‌گيري فشارخون در چند نوبت و با نظر پزشک قطعي مي‌شود. ميزان فشارخون به طور معمول در قالب دو عدد بيان مي‌شود. عدد اول يا بالاتر (فشار سيستوليک) فشار وارد بر شريان‌ها در حالت انقباض قلب است. عدد دوم يا پايين‌تر (فشار دياستوليک) همين فشار را در فاصله بين دو انقباض قلب نشان مي‌دهد. در نوشته‌هاي پزشکي‌، ميزان فشارخون را با واحد ميلي‌مترجيوه بيان مي‌کنند. اما در بين مردم کشور ما، سانتي‌متر جيوه رايج‌تر است. پس وقتي مي‌گوييم فشارخون کسي 12 روي 8 است يعني فشار سيستوليک او 120 ميلي‌متر جيوه و فشار دياستوليک او 80 ميلي‌متر جيوه است. اين ميزان، همان ميزاني است که اکثر متخصصان به عنوان مرز فشارخون طبيعي از آن ياد مي‌کنند. بديهي است که با تنها يک نوبت اندازه‌گيري نمي‌شود به کسي بر‌چسب اين بيماري را زد و بايد فشار‌خون را در چند نوبت و در موقعيت‌ها و زمان‌هاي مختلف اندازه گرفت. در تفسير فشار‌خون، هم فشارخون سيستوليک مهم است و هم فشار دياستوليک، البته در سنين بالاي 50 فشار سيستوليک مهم‌تر است. در بين اين افراد، رايج‌ترين نوع فشارخون، همان نوعي است که در آن نوع سيستوليک افزايش پيدا مي‌کند. اما فشار دياستوليک، طبيعي باقي مي‌ماند. وقتي مي‌گوييم شخصي در آستانه ابتلا به پرفشاري خون قرار دارد يعني به مرور زمان ميزان فشارخونش بالاتر مي‌رود و چند سال بعد به بيماري پرفشاري خون مبتلا مي‌شود. افرادي که فشارخونشان در مرحله آستانه است، تقريبا يک نفر از سه نفرشان (بين 35 تا 64 سال) و يک نفر از هر دو نفرشان (بالاي 65 سال) به فشارخون مبتلا مي‌شوند. اگر براي بيماري، تشخيص پرفشاري خون مطرح شود، پزشک درخواست آزمايش ادرار، خون و نوار قلب مي‌کند.
www.salamat.com