پرسش :

مرد 32 ساله‌اي هستم که حدود دو سال است ازدواج کرده‌ام. با همسرم توافق کردم که مي‌تواند به سر کار برود و در اين دو سال با او يار بودم حال که با مشکل مالي روبه‌رو شده‌ايم، نفقه و غيره را بهانه کرده که از پس‌اندازش براي حل مشکل مشترکمان استفاده نکنيم. آيا اين کار او صحيح است؟

پاسخ :
اين مشکل متاثر از فرهنگ ماست. سال‌ها تامين هزينه زن به دوش مرد بوده و حتي به پول ارث پدري يک زن به دارايي مختص او نگريستيم. خانم‌ها ياد گرفتند تکيه مالي کنند و متوقع باشند و از اين راه امتياز بگيرند. البته داخل پرانتز به شما خواننده گرامي مي‌گويم که شما نيز به پشتوانه فرهنگ مردسالاري سال‌هاي سال به همين شيوه از خانم‌ها امتياز گرفته‌ايد. من گمان مي‌کنم پول من و پول تو و اينکه ما در زندگي منتظر آتو گرفتن از يکديگر باشيم، تنها يک دليل دارد و آن هم اشکال موجود در سنگ بناي خانواده ماست. اينجا شما امتياز مي‌دهيد. وقتي شما در روزهاي آغاز زندگي شفاف‌سازي کرديد و به اين خوبي يار هم بوده‌ايد، به همسر شما توصيه مي‌کنم اجازه ندهد مسايل گذراي زندگي (پول و بچه‌ها و مسکن) رابطه عاطفي زوجين را تحت‌الشعاع قرار دهد. شما جوان هستيد و چه روزهايي که خواهد گذشت و در سنين پيري دست در دست هم به اين مسايل خواهيد خنديد. دقت کنيد خانم عزيز، هشيار باشيد!
www.salamat.com