پرسش :

من از خودم خسته شدم از خودم متنفرم حتي از نگاه كردن به خودم در آيينه ابا دارم. يه موجود بي تفاوت بي تفاوت نسبت به همه چيزبه همه كس حتي نسبت به نزديكانم يه مرده متحرك توي اين دنيا هيج جيز ندارم كه باعث افتخار ومباههاتم باشه از خودم وديگران گريزانم خيلي عصبي و زود رنجم به هر راهي كه انتخاب مي كنم به بن بست ناكامي مي خورم شبها تا ديروقت بيدارم در طول روز ذهنم درگيره مشكلات لاينحل تا شب زندكي من چند ساله به همين منوال گذشت احساس حقارت پوجي بي ارزش بودن هميشه بامنه. چکار کنم؟


شرح پرسش :
پاسخ :
اگر مدت زيادي است که چنين حالاتي را در خود مي بينيد بايد حتما از دارو براي درمان استفاده کنيد . افسردگي در شخص حالاتي را به وجود مي آورد که تفکر منطقي را ناتوان مي کند و به همين دليل انسان همه چيز را پوچ و بيهوده مي داند .لذا براي اصلاح امر بايد پيش از هر اقدامي آرام شويد و از تشنج دروني و عصبيت به دور باشيد . حتما با يک روان پزشک در ارتباط باشيد و در صورت تمايل با روان پزشک سايت مرتبط شويد . و پس از سه هفته مصرف دارو با ما تماس بگيريد و بيشتر ما را در جريان وقايعي قرار دهيد که چنين احساسي را در شما توليد نموده است .
www.shamimm.ir