پرسش :

درمان عوارض چشمی دیابت چیست ؟


شرح پرسش :
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر مسیح هاشمی، چشم پزشک - فوق تخصص شبکیه:
درمان براساس شدت عوارض دیابت است . اگر که در داخل چشم تجمع مایع و نشت عروقی داشته باشیم و دید بیمار کم شده باشد بیمار را آنژیوگرافی می کنیم . براساس آنژیوگرافی ما چند راه حل داریم برای اینکه بیمار کاهش دید پیدا نکند . درواقع هدف ما در این مرحله این است که از کاهش دید بیمار جلوگیری کنیم . ممکن است که دید بیمار با اقدامات اولیه بهتر شود اما نمی توان به بیمار قول این را داد . درمان هایی که در این مرحله برای بیمار وجود دارد اساس آن لیزر است . بنابراین لیزر به عنوان یک دستگاه و یک روشی که از پیشروی بیماری و از تشدید عوارض چشمی جلوگیری می کند بکار می رود . در بعضی از بیماران که ما فکر می کنیم ممکن است لیزر به تنهایی جواب خوبی ندهد از تزریقات داخل چشمی استفاده می کنیم. این تزریقات می تواند به طور مکرر هم انجام شود، یعنی می تواند هر دو ماه یکبار چندین نوبت برای بیمار تزریق شود ومنع و عارضه ی زیادی هم ندارد البته به شرطی که توسط افراد خبره انجام شود . به این منظور که بیماری را تحت کنترل بیاوریم و از سقوط دید بیمار جلوگیری کنیم . اما در بیمارانی که به علت وخامت وضعیت چشمی دچار خونریزی های شدید و یا اختلالات رگی و یا ایجاد رگ های جدید رخ می دهد، قطعاً باید تحت درمان لیزری در چندین جلسه و پیگیری بیمار قرار گیرند . ممکن است این افراد لیزر مجدد نیاز داشته باشند . در این مرحله نیز تزریقات داخل چشمی دارو می تواند بسیار کمک کننده باشد . اما بعضی از این بیماران به این علت که دیر مراجعه کرده اند یا بیماری آنها به سرعت پیشرفت کرده است ممکن است عوارض شبکیه ای بیشتری داشته باشند . مثلاً خونریزی داخل چشم آنها تمیز نشود و یا اینکه رگ های جدیدی که ایجاد شده اند شبکیه را از جای خود بلند کنند و جدا کنند که به آن جدا شدگی شبکیه می گویند . برای این افراد نه می توان لیزر انجام داد و نه تزریق انجام داد . تزریق به عنوان مقدمه می شود ولی درمان آن اصولاً جراحی است . اینها را باید در اتاق عمل بیهوش کرد و یا با بی حسی ، خون های داخل چشم را خارج کرد ، شبکیه را که از جای خود جدا شده سر جای خود قرار دهیم . به این ترتیب دید بیمار تا حدود زیادی باز می گردد . یک نکته ای را باید همه ی مردم بدانند که اولاً درمان های لیزری و تزریق در داخل چشم در واقع برای پیشگیری از بدتر شدن بیمار است و نه برای خوب شدن بیماری. دوم اینکه دراعمال جراحی که برای بیماران دیابتی انجام می شود میزان موفقیت در حدود هفتاد درصد است . یعنی از هر صد بیمار که جراحی می شوند هفتاد نفر از آنها بیماری پیدا می کنند و سی نفر دیگر به دلایل مختلف که اینجا جای بحث آن نیست ممکن است دید لازم پیدا نکنند .
www.ch3.ir