پرسش :

ملاک منع کودکان و نوجوانان از رفتارهاي نابهنجار چيست و از چه زماني بايد آنان را منع کرد؟

پاسخ :
ملاک ما براي منع کودکان و نوجوانان از رفتارهاي نابهنجار، بايد شرع مقدس باشد و ملاک دين، واجب و حرام است. برخورد سليقه‏اي والدين در اين مسأله، پسنديده نيست. برخي والدين براساس سليقه‏ي شخصي خود، کودکان را از اموري منع مي‏کنند؛ حال آن که از ديدگاه دين، منعي براي آن‏ها نيست.
بازي کودکان )اگر مزاحمتي براي ديگران ايجاد نکند(؛ سر و صداي آنان )اگر ديگران را نيازارد(؛ تحرک بيش از حدشان )اگر ضرر و خطري را در پي نداشته باشد(؛ قدم زدن با دوستان، حضور در منازل دوستان يا دعوت آنان )اگر همسالان مورد اعتمادند(؛ خريد کفش و لباس مورد علاقه و...، هيچ گونه اشکالي ندارد و نبايد کودکان را از اين امور منع کرد.
هرگاه کودک مرتکب حرامي شد، بايد او را بازداشت. »کودکي« نمي‏تواند دليل بر بي‏توجهي به گناهان او باشد؛ همان گونه که اگر مقداري هروئين مصرف کند، به دليل سن پايين او از آن چشم نمي‏پوشيد.
اقدام به موقع شما در برابر اعمال خلاف کودک، او را از رفتارهاي نابهنجار بعدي مصون خواهد کرد. پرمود بترا )Permuda Betra(، روان‏شناس غربي، سخن هشدار دهنده‏اي دارد:
جلو بسياري از آتش‏سوزي‏هاي بزرگ جهان را با يک فنجان آب مي‏توان گرفت؛ البته اگر به موقع انجام شود(1)
متأسفانه برخي خانواده‏ها به سبب عدم اقدام به موقع در برابر گناهان کودک، در دوران نوجواني‏اش با فرزندي مواجه مي‏شوند که رفتار نابهنجار در او نهادينه شده است و اصلاح او، کار بسيار سختي خواهد بود.
پی نوشت:
(1)حسين سيدي، يک شاخه گل مينا، ص 122.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)