پرسش :
بهترين سن ايجاد روحيهي مسؤوليتپذيري در کودکان چه زماني است؟
شرح پرسش :
پاسخ :
دوران خردسالي، بهترين زمان براي آموزش مسؤوليتپذيري است؛ چرا که کودک به طور فطري به کار و فعاليت علاقه دارد و برايش لذت بخش است و احساس مهم بودن را در او بر ميانگيزد. افزون بر اين، روحيهي استقلالطلبي و خود اتکايي کودک ميتواند والدين را در اين امر کمک کند.
شما ميتوانيد با توجه به سن فرزند خود، اموري را به او واگذاريد تا به مرور به انجام کارهاي شخصي و انجام مسؤوليتهاي واگذار شده عادت کند.
کودکان نوپا به جمع و جور کردن لباسها، قرار دادن لباسهاي کثيف در سبد مخصوص، ريختن زبالهها در سطل زباله و... علاقه دارند.
کودکان 2 ساله ميتوانند جورابها را جفت، و لباسها را مرتب کنند.
کودکان 3 و 4 ساله دوست دارند غذايشان را خودشان بخورند و لباسها و کفشهايشان را خود بپوشند.
کودکان 5 ساله مايلند ميز غذا يا سفره را بچينند؛ کشوها و رختخواب را مرتب کنند؛ البته مقصود از چيدن ميز يا سفره، حمل و نقل ظرفهاي داغ غذا يا اشياي خطرناک مانند چاقو يا ظرفهاي قابل شکستن نيست.
کودکان 6 ساله دوست دارند و ميتوانند نيازمنديهاي اوليه منزل (نان، سبزي، ماست و...) را با فرض مصونيت از خطرها بخرند.
کودکان سنين بالاتر، شيفتهي پذيرش مسؤوليتهاي مهمتر هستند. اموري از قبيل تعمير وسايل، محاسبهي سندها، شست و شوي ماشين، بازنويسي مطالب، تصحيح ورقه و... و آشپزي و خياطي (دختران)، در ايجاد روحيهي مسؤوليتپذيري آنان بسيار مؤثر است.
براي ايجاد اين روحيه در کودکان، بکوشيد امور را به صورت جهتدار و در محدودهي خاص به آنان واگذاريد. واگذاري امور به صورت پراکنده، مطلوب نيست.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
دوران خردسالي، بهترين زمان براي آموزش مسؤوليتپذيري است؛ چرا که کودک به طور فطري به کار و فعاليت علاقه دارد و برايش لذت بخش است و احساس مهم بودن را در او بر ميانگيزد. افزون بر اين، روحيهي استقلالطلبي و خود اتکايي کودک ميتواند والدين را در اين امر کمک کند.
شما ميتوانيد با توجه به سن فرزند خود، اموري را به او واگذاريد تا به مرور به انجام کارهاي شخصي و انجام مسؤوليتهاي واگذار شده عادت کند.
کودکان نوپا به جمع و جور کردن لباسها، قرار دادن لباسهاي کثيف در سبد مخصوص، ريختن زبالهها در سطل زباله و... علاقه دارند.
کودکان 2 ساله ميتوانند جورابها را جفت، و لباسها را مرتب کنند.
کودکان 3 و 4 ساله دوست دارند غذايشان را خودشان بخورند و لباسها و کفشهايشان را خود بپوشند.
کودکان 5 ساله مايلند ميز غذا يا سفره را بچينند؛ کشوها و رختخواب را مرتب کنند؛ البته مقصود از چيدن ميز يا سفره، حمل و نقل ظرفهاي داغ غذا يا اشياي خطرناک مانند چاقو يا ظرفهاي قابل شکستن نيست.
کودکان 6 ساله دوست دارند و ميتوانند نيازمنديهاي اوليه منزل (نان، سبزي، ماست و...) را با فرض مصونيت از خطرها بخرند.
کودکان سنين بالاتر، شيفتهي پذيرش مسؤوليتهاي مهمتر هستند. اموري از قبيل تعمير وسايل، محاسبهي سندها، شست و شوي ماشين، بازنويسي مطالب، تصحيح ورقه و... و آشپزي و خياطي (دختران)، در ايجاد روحيهي مسؤوليتپذيري آنان بسيار مؤثر است.
براي ايجاد اين روحيه در کودکان، بکوشيد امور را به صورت جهتدار و در محدودهي خاص به آنان واگذاريد. واگذاري امور به صورت پراکنده، مطلوب نيست.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}