پرسش :

آيا مشاهده روابط جنسي والدين، آثار منفي بر کودک مي گذارد؟


شرح پرسش :
پاسخ :
اگر کودک، شاهد فعاليت جنسي والدين و ديگران باشد، در انحراف جنسي او در آينده تأثير خواهد گذاشت؛ بدين سبب، اولياي الاهي در اين باره هشدار داده اند.
رسول خدا فرمود:
و الذي نفسي بيده لو انّ رجلاً غشي إمراته و في البيت صبيٌ مستيقظٌ يراهما و يسمع کلامهما و نفسهما ما افلح ابداً ان کان غلاماً کان زانياً او جاريةً کانت زانيةً.(1)
سوگند به کسي که جانم در دست او است، اگر مردي با همسر خود بياميزد و در خانه، کودکي بيدار باشد و ببيند يا سخن و صداي نفس کشيدن آن ها را بشنود، هرگز رستگار نمي شود و سرانجام به زنا آلوده خواهد شد؛ چه پسر باشد و چه دختر.
آن بزرگوار، از آميزش زن و مرد در حالي که کودک در گهواره به آنان بنگرد، نهي فرموده است.(2)
نزديک به اين مضمون، از امام صادق(ع) رسيده است که فرمود:
لا يجامع الرجل امرأته و لا جاريته و في البيت صبيٌ فذلک مما يورثٌ الزنا(3)
مرد با همسر خود، نزديکي نکند؛ در حالي که در خانه کودکي هست؛ زيرا سبب زنا مي شود.
اين فرمان، از ديگر اولياي الاهي نيز رسيده است( ر.ک: ج1، ص 102).
علت اين تأکيد، آن است که عوامل بيروني و محيطي، به صورت ناهوشيار بر غريزه جنسي کودک تأثير مي گذارد و وقتي صحنه نزديکي پدر و مادر را ببيند، ممکن است به جهت تقليد، همان کار را با همسالان خود انجام دهد يا به سبب کنجکاوي، با آلت تناسلي خود بازي کند که در هر دو صورت، لذتي را در پي خواهد داشت و همين لذت و استمرار عمل، او را دچار انحرافات جنسي مي کند.
تصوير يا صداي عمل جنسي والدين، در حافظه و ضمير ناخودآگاه کودک مي ماند و سبب فشارهاي جنسي بر او در دوران نوجواني و به ويژه بلوغ مي شود که غرايز جنسي در او بروز مي يابد.
در خبرها آمده بود: جوان 27 ساله اي که به سبب انحرافات جنسي به 2 بار اعدام و 3 سال زندان محکوم شد، در اعترافات خود، علت انحراف خويش را مشاهده روابط جنسي والدين ذکر کرد؛ به همين سبب، در قرآن کريم دستور داده شده است که به کودکانتان بياموزيد هنگام خلوت با همسر خود( پيش از نماز صبح، هنگام ظهر، و پس از نماز عشاء)، سرزده به اتاق شما وارد نشوند؛ چرا که ممکن است پوشش مناسبي نداشته باشيد( نور، 58) يا شما را در حال آميزش ببينند و سبب بلوغ زودرس آنان شود.
پی نوشتها:
1. حر عاملي، وسائل الشيعه، ج20، ص 134.
2. نوادر راوندي، ص 14.
3. حر عاملي، وسائل الشيعه، ج14، ص 94.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388