پرسش :

قرآن کریم پيرامون ولايت تكوينی محدود برخی از پيامبران چه می‏فرمايد؟


شرح پرسش :
پاسخ :
اولين مورد، عنايات خاص الهي نسبت به حضرت مسيح (ع) است كه قرآن مي‎فرمايد خداوند [به او تعليم كتاب و حكمت و دانش و تورات و انجيل داد] «وَيُعَلَّمُهُ الْكِتابَ وَالْحِكْمَهَ وَالتَّوراهَ وَالاِنْجيلَ»
[سپس «او را به عنوان رسولي به سوي بني‏اسرائيل فرستاد»] «وَ رَسُولاً اِلي بَني اِسْرائيل».
سپس سخنان حضرت مسيح (ع) را در اثبات حقانيت خود و بيان معجزاتش شرح مي‏دهد كه در پنج قسمت بيان شده است.
نخست مي‏گويد [من نشانه و آيتي از سوي پروردگارتان براي شما آورده‏ام كه از «گِل» چيزي شبيه پرنده مي‏سازم ، سپس در آن مي‏دمم و به فرمان خدا پرند‏ه‏اي مي‏شود!]
«اَنّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَهٍ مِنْ رَبِّكُمْ اَنّي اَخْلُقُ مِنَ الطّينِ كَهَيْئَهِ الطَّيْرِ فَاَنْفُخُ فيه فَيَكُونُ طَيْراً بِاِذْنِ اللهِ».
دوّم و سوّم اينكه [من كور مادر زاد و فرد مبتلاي به بَرَص (پيسي كه يكي از بيماري‏هاي غير قابل علاج بوده است) را شفا مي‏دهم]
«وَاُبْرِءُ الاَكْمَهَ وَ الاَبَرَصَ»
چهارم اينكه [من مردگان را به فرمان خدا زنده مي‏كنم!] «وَاُحْيِي الْمَوْتي بِاِذْنِ اللهِ».
پنجم [من شما را از آنچه مي‏خوريد و در خانه‏هاي خود ذخيره مي‏كنيد، با خبر مي‏سازم (و آگاهي دارم) در اين‏ها نشانه‏اي است براي شما اگر اهل ايمان باشيد]
«وَ اُنَبِئُكُمْ بِما تَاكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُون في بُيُكوتِكُمْ اِنَّ في ذلِكَ لآيهً لَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ مُؤمِنينَ»
دقت در محتواي اين آيه و تفاوت تعبيرهايي كه در آن به كار رفته ، اين نكته را روشن مي‏سازد كه حضرت مسيح (ع) آفرينش پرنده را به خدا نسبت مي‏دهد ، در حالي كه در سه قسمت ديگر (شفا دادن كور مادر زاد و مبتلايان به برص، و احياي مردگان) را به خودش نسبت مي‏دهد ، اما به اذن و فرمان خدا، و منظور از ولايت تكويني همين است كه گاه خداوند چنان قدرتي به انسان مي‏دهد كه بتواند به فرمان او در عالم آفرينش و طبيعت تأثير بگذارد ، و اسباب عادي را بر هم زند ، مرده‏اي را زنده كند و بيماران غير قابل علاجي را بهبودي بخشد.
اين يك نمونه از ولايت تكويني است كه خدا به بنده‏اش حضرت مسيح (ع) عطا فرمود، و دادن شبيه به آن به ساير انبياء يا امامان معصوم (ع) هيچ مانع و رادعي ندارد.
دوّمين مورد، سخن از فرمانبرداري باد نسبت به حضرت سليمان است ، كه قرآن مي‏فرمايد [ما باد را مسخر او ساختيم تا مطابق فرمانش به نرمي حركت كند و به هر جا مي‏خواند برود] «فَسَخَّرْنا لَهُ الرّيحَ تَجْري بِاَمْرِه رُخاءً حَيثُ اَصابَ».
از اين آيه و آيات بعد از آن به خوبي استفاده مي‏شود همان گونه كه شياطين به فرمان سليمان بودند و كارهاي مهمي براي او در خشكي و دريا انجام مي‏دادند، باد نيز سر بر فرمان او بود ، و به هر جا دستور مي‏داد حركت مي‏كرد و اين چيزي جز مصداق ولايت تكويني در اين بخش از موجودات نمي‏باشد .
سوّمين مورد، سخن از تصرف تكويني كسي است كه از نزديكان و خاصان حضرت سليمان بوده است ، ولي نامي از او در قرآن به ميان نيامده جز با توصيف «اَلَّذي عِنْدَهُ عِلْمً مِنَ الْكِتابِ»
[كسي كه دانشي از كتاب (آسماني) نزد او بود هنگامي كه سليمان به اصحاب و خاصان خود خطاب كرد و گفت كدام يك از شما توانايي داريد تخت ملكة سبا را پيش از آنكه او و همراهانش نزد من آيند و تسليم شوند برايم بياورد]
«قالَ يا اَيُّهَا المَلاٌ اَيُّكُمْ يَاْتيني بِعَرْشِها قَبْلَ اَنْ يَاْتوُني مُسْلمِينَ».
يكي از «گردنكشان جن» گفت [من توانايي دارم كه پيش از آنكه از مجلس خود برخيزي ، تخت او را حاضر سازم!] «قالَ عِفْريتٌ مِنَ الجِّنِ اَنَا اَتيكَ بِه قَبْلَ اَنْ تَقُومَ مِنْ مَقامِك».
سپس مي‏افزايد [كسي كه علمي از كتاب نزد او بود، گفت من آن را نزد تو خواهم آورد ، پيش از آنكه چشم بر هم زني] «وَ قالَ الَّذي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتابِ اَنَا آتيكَ بِه قَبْلَ اَنْ يَرْتَدَّ اِلَيْكَ طَرْفُكَ».
البته اين فقط يك ادعا نبود، بلكه او به گفته خود عمل كرد، زيرا در ادامة آيه مي‏خوانيم «فَلَمّا رَآهُ مُسْتَقِرّاً عِنْدَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ رَبِي» [هنگامي كه آن را نزد خود مستقر ديد گفت اين از فضل پروردگار من است] (كه به بعضي از يارانم چنين توانايي داده است).
eporsesh.com