پرسش :

من چند وقتی است دچار وسواس شدید شده‌ام به طوری که همه از دست من به تنگ آمده‌اند. این وسواس از وقتی شروع شد که برادرم که با ما زندگی می‌کند صاحب فرزند شد. آنها داخل یکی از اتاق‌های خانه‌ي ما زندگی می‌کنند که تقریباً از ما مجزا می‌باشند. خانم برادرم زیاد روی پاک و نجس بودن حسّاس نمی‌باشد. از این جهت من فکر مي‌کنم که همه جا نجس است به طوری که اجازه نمی‌دهم کسی دست به من بزند حتّی مادرم و حتّی فکر می‌کنم چون افراد خانواده دست‌ خود را به بچه می‌گذارند، حتی غذایی که درست می‌کنند، نجس است و از خوردن امتناع می‌کنم یا بلافاصله دهانم را می‌شویم و همه ی این کارها موجب رنجش دیگران شده به طوری که من دائماً در حال دعواکردن با آنها می‌باشم. فکر می‌کنم نمازم قبول نیست و همواره همه چیز نجس می‌باشد. دلم برای همه خانواده‌ام تنگ شده و دلم می‌خواهد مثل همیشه با من رفتار کنند. از بس دست‌ها و پاهای خود را شسته‌ام دیگر پوستم دارد کنده مي‌شود. دیگر توانی برایم نمانده است. تنها کسی که می‌تواند به من کمک کند شمایید. دیگر احساس می‌کنم خدا هم من را دوست ندارد، نمازهايم قبول نیست، دعاهايم قبول نیست، فقط من حرف شما را قبول دارم، شما را به خدا قسم می‌دهم من را کمک کنید.

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت الله العظمی مظاهری(دامت برکاته):
باید بدون استثناء در همه چیز بی‌اعتنا باشید و آن چه نوشته‌اید پاک بدانید تا خوب شوید.
almazaheri.com