پرسش :

معناى تثليث چیست؟

پاسخ :
«تثليث»[1] يعنى وجود سه شخص «پدر»، «پسر» و «روح القدس» در الوهيت.
مبناى نقلى تثليث و دفاع عقلانى از آن همواره مهم ترين دل مشغولى عالمان مسيحى بوده است.[2]
در منابع مسيحى «تثليث» را اين گونه معرفى مى كنند:
«تثليث» واحد است. ما به سه خدا اعتراف نمى كنيم، بلكه به خداى واحد در سه اقنوم، «تثليثى كه از نظر جوهر واحد است.» (شوراى قسطنطنيه). پس اقانيم ثلاثه در يك الوهيت سهيم نيستند، بلكه هر يك از آنها كامل خدا هستند: «پسر همان پدر است و پدر همان پسر است و روح القدس همان پدر و پسر است؛ يعنى از نظر سرشت و طبيعت يك خدا هستند.» (شوراى تولدو). «هر يك از اقانيم ثلاثه، همين حقيقت، يعنى جوهر و ذات و سرنوشت الهى هستند» (شوراى لاتران).[3]
«مونتگمرى وات» مى نويسد:
مسيحيان هم چنين به يگانگى خدا اعتقاد دارند. يكى از اعتقادنامه هاى عمده ى آنها، يعنى اعتقادنامه ى نيقيه، با اين كلمات شروع مى شود: «من به يك خدا اعتقاد دارم.» اما در عين حال، آنها اعتقاد دارند كه خدا به گونه اى سه گانه است. آموزه ى «تثليث» ظريف و پيچيده است و مسيحيان معمولى بايد آن را، بدون اين كه بتوانند كاملا ً توضيح دهند، بپذيرند. فرمول انگليسى آن چينن است:
«One substance and three persons»، يعنى «يك ذات و سه شخص»... مقصود از كلمه ى «Person» كلمه ى يونانى «Hypostasis» يا عربى «اقنوم» است.[4]
پی نوشتها:
[1]. The Trinity.
[2]. عبدالرحيم سليمانى اردستانى، درآمدى بر الهيات تطبيقى اسلام و مسيحيت، ص 124.
[3]. Catechism of the cotholic church, P . 60.
به نقل از منبع پيشين.
[4]. Montgomery Watt, Islam and Christianity today, P. 49.
منبع: مسيحيت، سيد محمد اديب آل على، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم