پرسش :

چرا در دنيا همواره با مشكلات و سختي ها مواجه هستيم ؟

پاسخ :
شخصي از كنار مغازه بلور فروشي مي گذشت چشمش به ليوان هايي افتاد كه روي ميز به طور وارونه چيده شده بود . همانجا ايستاد ، كمي نگاه كرد و يكي از آنها را به همان حالتي كه بود برداشت و شروع به اعتراض به فروشنده كرد كه آقا ! چرا دَر اين ليوان بسته است و ته آن باز است ؟ فروشنده خنديد و گفت : اگر شما درست بنگريد و ليوان را به حالت درست بگيريد ، هر دو اشكال برطرف خواهد شد .
آري ، بسياري از اشكالات ، بر اساس باورها و تصورات غلط ما مي باشد . ما خيال مي كنيم كه دنيا براي رفاه است ، لذا مي گوييم : چرا رفاه نيست ؟ مثل كسي كه در چلوكبابي نشسته و اعتراض مي كند چرا اينجا دوش ندارد ؟ ! او بايد باور كند كه آنجا حمام نيست . ما بايد باور كنيم كه دنيا خوابگاه ، عشرتكده و آخور نيست ، دنيا ميدان رشد است و انسان بايد در اين ميدان با سختي ها مبارزه كند تا خود به رشد و كمال برسد .
قرآن مي فرمايد : ( أخذناهم بالبأساء و الضَراء لعلهم يضرعون )(1) سختي ها و فشارها براي توجه دادن به انسان است .
آري ، تا چوب عود را نسوزانيد ، بوي عطرش بلند نمي شود . سختي ها وسيله غرور زدايي است .
همان گونه كه لاستيك هاي ماشين را بايد تنظيم باد كرد ، حوادث تلخ نيز انسان را متعادل و تنظيم مي كند ، غفلت و غرور و تكبر را از بين مي برد ، به علاوه تلخي ها انسان را به فكر و تلاش واداشته و سرچشمه ي انواع ابتكارات و اختراعات مي شود .
پی نوشت:
1- سوره انعام ، آيه 48 .
منبع: پرسش هاي مهم پاسخ هاي كوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتي