پرسش :
شفاعت اولياي الهي، در چه مرحلهاي از مراحل پس از مرگ، شامل حال گنهكاران ميشود؟
شرح پرسش :
پاسخ :
انسان از هنگام قبض روح، مراحل گوناگوني همچون: سكرات مرگ، عالم برزخ، گذرگاههاي روز قيامت و حسابرسي اعمال را در پيش دارد. شفاعت اولياي الهي براي انسان گنهكار، داراي مراحل و مراتبي است.
اين شفاعت، بر اساس رابطه معنوي ميان شخص با اولياي الهي است. هر اندازه اين رابطه بيشتر و قويتر باشد، تأثير آن نيز بيشتر خواهد بود. بر اين اساس گستره شمول شفاعت در حق گنهكاران متفاوت است. ر.ك: تجسم عمل و شفاعت، ص 115. ممكن است هنگام مرگ، باعث نجات از سختي سكرات مرگ باشد و يا كساني در برزخ مورد شفاعت قرار گيرند. بحارالانوار، ج 27، ص 158، ح 3. برخي نيز بعد از طي مراحل گوناگون پس از مرگ و چشيدن سختيها و وحشت برزخ و موقفهاي قيامت، مورد مغفرت خداوند قرار گيرند و از دوزخي شدن نجات يابند. همچنين برخي ديگر پس از دخول در جهنم و چشيدن عذاب، قابليت مغفرت و بخشش الهي را پيدا كنند و آنگاه با شفاعت از آتش دوزخ نجات يابند. روايات اهل سنت: صحيح مسلم، ج 1، ص 117.
امام صادق(ع) ميفرمايد: «اي شيعيان! به اتكاي شفاعت ما گناه نكنيد. به خدا سوگند! شفاعت ما به مرتكب زنا نميرسد؛ مگر پس از آنكه عذاب دردناك الهي و هول و ترس جنهم را بچشد». كافي، ج 5، ص 476، ح 9؛ من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 31، ح 70.
و نيز: «كساني كه [ به واسطه گناهانشان ]حد و كيفر الهي بر آنان لازم آمده، مسلمان فاسقاند و در جهنم هميشگي و ابدي نيستند؛ بلكه روزي از جهنم [ به شفاعت] خارج ميشوند و شفاعت جايزه و پاداشي براي آنان است [ به سبب ايمان و آن مقدار از عمل صالح كه انجام دادهاند]» بحار الانوار، ج 8، ص 40، ح 22 و 23..
امام باقر(ع) ميفرمايد: «گروهي از مردم در آتش ميسوزند و خوب كه گداخته شدند، شفاعت به سراغشان ميآيد». ميزان الحكمه، ج 1، ص 475، ح 2940.
در حقيقت گنهكاراني كه ايمان به خدا و پيوند معنوي با اولياي الهي را حفظ كردهاند، در برزخ، يا گذرگاههاي قيامت و يا در دوزخ، تا حدي به مجازات اعمال خود ميرسند و همين كيفرها، مقدمهاي بر پالايش از عوارض گناه آنان شده و قابليت مغفرت و بخشش الهي از طريق شفاعت را پيدا ميكنند.
www.eporsesh.com
انسان از هنگام قبض روح، مراحل گوناگوني همچون: سكرات مرگ، عالم برزخ، گذرگاههاي روز قيامت و حسابرسي اعمال را در پيش دارد. شفاعت اولياي الهي براي انسان گنهكار، داراي مراحل و مراتبي است.
اين شفاعت، بر اساس رابطه معنوي ميان شخص با اولياي الهي است. هر اندازه اين رابطه بيشتر و قويتر باشد، تأثير آن نيز بيشتر خواهد بود. بر اين اساس گستره شمول شفاعت در حق گنهكاران متفاوت است. ر.ك: تجسم عمل و شفاعت، ص 115. ممكن است هنگام مرگ، باعث نجات از سختي سكرات مرگ باشد و يا كساني در برزخ مورد شفاعت قرار گيرند. بحارالانوار، ج 27، ص 158، ح 3. برخي نيز بعد از طي مراحل گوناگون پس از مرگ و چشيدن سختيها و وحشت برزخ و موقفهاي قيامت، مورد مغفرت خداوند قرار گيرند و از دوزخي شدن نجات يابند. همچنين برخي ديگر پس از دخول در جهنم و چشيدن عذاب، قابليت مغفرت و بخشش الهي را پيدا كنند و آنگاه با شفاعت از آتش دوزخ نجات يابند. روايات اهل سنت: صحيح مسلم، ج 1، ص 117.
امام صادق(ع) ميفرمايد: «اي شيعيان! به اتكاي شفاعت ما گناه نكنيد. به خدا سوگند! شفاعت ما به مرتكب زنا نميرسد؛ مگر پس از آنكه عذاب دردناك الهي و هول و ترس جنهم را بچشد». كافي، ج 5، ص 476، ح 9؛ من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 31، ح 70.
و نيز: «كساني كه [ به واسطه گناهانشان ]حد و كيفر الهي بر آنان لازم آمده، مسلمان فاسقاند و در جهنم هميشگي و ابدي نيستند؛ بلكه روزي از جهنم [ به شفاعت] خارج ميشوند و شفاعت جايزه و پاداشي براي آنان است [ به سبب ايمان و آن مقدار از عمل صالح كه انجام دادهاند]» بحار الانوار، ج 8، ص 40، ح 22 و 23..
امام باقر(ع) ميفرمايد: «گروهي از مردم در آتش ميسوزند و خوب كه گداخته شدند، شفاعت به سراغشان ميآيد». ميزان الحكمه، ج 1، ص 475، ح 2940.
در حقيقت گنهكاراني كه ايمان به خدا و پيوند معنوي با اولياي الهي را حفظ كردهاند، در برزخ، يا گذرگاههاي قيامت و يا در دوزخ، تا حدي به مجازات اعمال خود ميرسند و همين كيفرها، مقدمهاي بر پالايش از عوارض گناه آنان شده و قابليت مغفرت و بخشش الهي از طريق شفاعت را پيدا ميكنند.
www.eporsesh.com
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}