پرسش :

درباره علائم و نشانه هاي قيامت توضيح دهيد.

پاسخ :
اصولاً علامات و حوادث مهمّ و تكان دهنده اي را كه قبل از قيامت رخ مي دهد، مي توان به سه گروه تقسيم كرد:
1. حوادث مهمّي كه پيش از پايان جهان پيدا مي شود؛
2. حوادث هولناكي كه در آستانة پايان جهان رخ مي دهد؛
3. حوادث تكان دهنده اي كه در آغاز قيامت و بازگشت به حيات مجدّد حاصل مي شود.
اين حوادث در قرآن با عنوان "اشراط الساعة" آمده است، "اشراط" جمع "شَرَط" است "شرط" به معناي نشانه و علامه است.
مفسران و دانايان علوم قرآني، بعضي از حوادث پيش از پايان جهان را اين گونه ذكر كرده اند:
بعثت پيامبر خاتم(ص) و نزول قرآن به عنوان آخرين كتاب آسماني؛ براي تأييد اين دو مورد به فرمودة پيامبر(ص) تمسّك مي كنند: "بعثت انا و السّاعة كهاتين و ضم السّبابة و الوسطي؛ بعثت من و قيامت مانند اين دواست".
پيامبر(ص) اشاره به دو انگشت كرد و انگشت سبابه و وسطي را در كنار هم قرار دادند.(1)
برخي "شق القمر" را از حوادث مهم قبل از پايان جهان و نزديك شدن قيامت مي دانند. از پيامبر(ص) رسيدند:
قيامت كي خواهد آمد؟ اين آيه نازل شد: "قيامت نزديك است و يكي از نشانه هاي آن شق القمراست".(2)
در روايات اسلامي اموري به عنوان اشراط الساعة ذكر شده كه به دو روايت بسنده مي شود:
اول، از پيامبر اكرم(ص) نقل شده است: برچيده شدن علم، آشكار شدن جهل، شرب خمر و كثرت زنا از جملة "اشراط الساعة" است .(3)
دوم، نيز از آن بزرگوار نقل شده است: چهار چيز از علائم نزديك شدن قيامت است: ظهور دجّال، نزول حضرت عيسي(ع) آتشي كه از قعر زمين عدن بر مي خيزد و دخان. و در جواب سائلي كه پرسيدند: دخان چيست ؟ پيامبر اين آيه را تلاوت كردند: منتظر روزي باش كه آسمان دود آشكاري پديد آورد.(4)
و بالأخره يكي ديگر از علائم نزديك شدن قيامت، ظهور وجود مبارك حضرت مهدي(ع) است.
براي پايان يافتن عمر جهان و آغاز قيامت و بازگشت به حيات جديد علائمي ذكر كرده اند كه ذيلاً به بعضي اشاره مي شود:
1ـ تبديل شدن زمين و آسمان به زمين و آسمان ديگر.(5)
مراد از تبديل شدن زمين و آسمان به غير زمين و آسمان فعلي به اين معنا نيست كه ذات و جوهرشان عوض مي شود، بلكه منظور تبديل صفات آن ها است، مانند از ميان رفتن كوه هاي صاف و هموار و مسطّح شدن و توسعه يافتن و...
2ـ انفجار درياها، قرآن مي فرمايد: "و اذا البحار فجّرت و اذا البحار سجّرت؛ وقتي كه دريا منفجر مي شود و(6)
درياها بر افروخته و مشتعل شود".(7)
توضيح: آب از دو عنصر هيدروژن و اكسيژن تشكيل يافته كه هر دو قابل احتراق است.
چنانچه روزي عواملي سبب تجزيهء آن دو شود, دريا مبدّل به كوه هاي عظيمي از آتش خواهد شد.
3ـ زلزله هاي شديد و عظيمي كه تمامي سطح زمين را فرا مي گيرد، سبب مي شود زمين تمام دفينه ها و يا به
احتمال قوي بدن انسان هايي را كه سال ها قبل از دنيا رفته و در قبرها آرميده اند، بيرون بريزد. قرآن مي فرمايد: "هنگامي كه زمين شديداً بلرزد و بارهاي سنگين خود را خارج سازد".(8)
4ـ تاريك شدن خورشيد و ماه و ستارگان: "وقتي كه طومار خورشيد در هم پيچيده شود و ستارگان تاريك گردد".(9).
5ـ شكافتن كرات: "اذا السَّماء انشقّت؛ در آن هنگام كه آسمان(كرات) شكافته شود".(10)
6ـ نفخ صور كه تعابير مختلفي از آن در قرآن كريم شده است؛ گاه نفخ صور و گاه تعبير به صيحه و گاه "نُقرفي الناقور" و نيز "صاخَّه" و "قارعه" و بالأخره ششمين تعبير "زجره" است.
مثلاً در سورة زمر آية 68 آمده است: "و در صور دميده مي شود و تمام كساني كه در آسمان ها و زمين هستند مي ميرند، مگر كساني كه خدا بخواهد".(11)
ـ براي اطلاع بيشتر مي توانيد به پيامبر قرآن، ج 6 صفحه 22ـ 48 مراجعه كنيد.
پي نوشت ها:
1. مجمع البيان؛ تفسير قرطي؛ في ظلال القرآن، طبق نقل پيام قرآن، ج 6 ص 23.
2. اقتوبت الساعه و انشق القمر قمر (54) آية 1.
3. تفسير نورالثقلين، ج 5، ص 37، حديث 41.
4. "فارتقب يوم تأتي السّماء بدخان مبين" دخان (24) آية10.
5. ابراهيم (14) آية 48 "يوم تبدل الأرض غيرالأرض و السموات".
6. انفطار آية 3.
7. تكوير (81) آية 6.
8. زلزال (99) آية 1و 2 "اذا زلزلت الأرض زلزالَها و اَخرجت الأرض اثقالها".
9. تكوير (81) آية 1 و 2 "اذا الشمس كوّرت و اذا النجوم انكدرت".
10. انشقاق (84) آية 1.
11. "و نفخ في الصّور فصعق من في السموات و من في الأرض الاّمن شاءالله".
eporsesh.com