پرسش :

چرا حق طلاق با زن نيست ؟


شرح پرسش :
پاسخ :
وجود طلاق به صورت ابتدايى در دست مرد - البته با قيود و شرايطى كه اسلام قرار داده است - امرى متناسب با وضعيت طبيعى ازدواج است، نه مربوط به قرارداد و اعتبار صرف. مكانيسم طبيعى ازدواج اين است كه زن در كانون خانواده، محبوب و محترم باشد و همين كه شعله عشق مرد نسبت به وى خاموش شد، ركن اساسى خانواده ويران شده و طبيعتا اين اجتماع كوچك از هم خواهد پاشيد. حفظ قانونى زن در خانه نيز نمى‏تواند او را محبوب مرد سازد و آن ويرانه را آباد نمايد. از همين‏رو اسلام توصيه مى‏كند كه زن كارى كند كه كاملاً محبوب و معشوق شوهرش واقع گردد و او را دلباخته خود سازد. ولى عكس قضيه چنين نيست؛ يعنى، با سلب علاقه زن از شوهر، حيات خانوادگى پايان يافته نيست؛ زيرا بى‏علاقگى زن، مهر مرد را نسبت به وى خاموش نمى‏سازد، بلكه عادتا آن را تيزتر و حادتر مى‏كند؛ چون مرد خواستار شخص زن است و زن خواستار عشق و محبت مرد. افزون بر اين زن در مورد لزوم مى‏تواند درخواست طلاق قضايى كند و حتى مى‏تواند به هنگام ازدواج، داشتن حق طلاق را براى خود، جزو شرايط ضمن عقد قرار دهد. براى مطالعه بيشتر ر . ك : نظام حقوق زن در اسلام ، شهيد مطهرى
porseman.org