پرسش :

در حالي كه ثروت و فرزند از بهترين چيزهاست چگونه است كه خداوند متعال در قرآن آنها را موجب بلا و ناراحتى مى داند؟

پاسخ :
پاسخ اين پرسش به طور اختصار اين است كه شادى و غم و رفاه و عذاب انسان دائرمدار سعادت و شقاوت اوست . انسان هاى مادى كه تنها به سعادت دنيايى خودمى انديشند هر چيزى را كه سبب اين سعادت شود يعنى سبب لذت دنيايى شود , نيكوشمرده و هر چيزى را كه سبب رنج دنيايى شود , بد مى دانند . اما از نظر قرآن كريم , انسان موجودى است كه داراى دو بعد است يعنى روح و جسم. و آن چـه اصـالـت دارد و سـعـادت واقـعى انسان است آن است كه براى روح او كه باقى است و فنا ناپذيرسعادت باشد , گرچه براى جسم و دنياى او زيان بار و رنج آور باشد . البته كارهايى كه هم سعادت آخرت و هم دنياى انسان در آن است نيز مورد تاييداند . اماهر چيزى كه صرفا به سود دنيا و لذت جسمانى باشد و براى آخرت و روح انسان زيان آور , از ديد قـرآن مـذمـوم بـه حساب مى آيد . از اين رو در مورد ثروت و فرزند نيزبايد گفت كه اگر موچب سـعـادت آخـرت و روح انسان شوند گرچه لذت دنيائى نيزداشته باسند ممدوح هستند و در غير اينصورت مذموم مى باشند.
منبع: تفسير الميزان ج 3 ص 10، طباطبائى - سيد محمد حسين