پرسش :

در چه مواردي خارج شدن از منزل نياز به اجازه شوهر ندارد؟


شرح پرسش :
پاسخ :
در موارد زير خارج شدن زن از منزل نياز به اجازه شوهر ندارد:
1. خروج از منزل براي كسب معارف اعتقادي به مقدار لازم و ضروري و ياد گرفتن احكام و مسائل شرعي اگر در منزل امكان فراگيري نيست.
2. براي معالجه بيماري اگر در منزل امكان ندارد.
3. براي فرار از ضرر مالي و جاني و عرضي.
4. براي انجام واجبات عيني كه توقف به خروج دارد مثل: حج واجب.
5. چنانچه ماندن در منزل موجب مشقت و زحمت غير قابل تحمل باشد.
6. چنانچه در ضمن عقد ازدواج از اول شرط كرده كه براي شغل بيرون رود.
7. خروج براي تأمين معاش در صورتي كه شوهر مخارج او را نمي دهد.
8. خروج براي رفتن به دادگاه براي دادخواهي. (1).
ولي بايد توجه داشت كه موارد مذكور به عنوان قانون در شريعت بيان شده اند و در جايي كه تفاهم و هم دلي و صميميت باشد در نظام خانواده نوبت به قانون نمي رسد. اصولا چنين قانون هايي در زندگي زناشويي هنگام اختلاف ها بيان مي شود تا هر يك از زن و مردي كه با يكديگر ناسازگاري دارند ملزم به رعايت آن گردند و اختلاف شدت پيدا نكند. در غير اين صورت زن و شوهر يك روح در دو بدن هستند و از هر لحاظ غم خوار و دلسوز يكديگرند و چه خوب گفته اند كه زن و شوهر شريك زندگي هم هستند و دو مونس و شريك غمخوار بيشتر به ايثار و راضي نگهداشتن يكديگر مي انديشند نه به حد و مرزهاي قانوني و وظيفه هاي خشك.
ناگفته نماند اين كه در فرهنگ اسلام قوانيني براي تأمين نظر شوهر بيان شده است مبتني بر اصول روان شناختي مرد و زن است به طوري كه اگر نظر شوهر تأمين شود او احساس مسؤوليت بيشتر مي كند هر آنچه كه در توان دارد در اختيار خانواده اش مي گذارد و به تجربه ثابت شده زناني كه مدتي ناسازگاري شوهر را تحمل كرده اند و به شوهر ثابت كرده اند پاي بند زندگي هستند و براي خود شوهر نيز بارها اين تجربه اتفاق بيفتد كه در خانه آرامش بيشتر دارد و مورد اطاعت است ؛ رفته رفته از هرگونه ناهنجاري و ناسازگاري و صرف وقت در بيرون از خانه كم مي كند و حتي با زياد شدن محبت و اعتماد به همسرش، مشكل عدم اجازه و سختگيري حل مي شود .
پی نوشت:
1-تحريرالوسيله، امام خميني، ج 3 - جامع المسائل آيت الله فاضل، ج 1، ص 460
www.morsalat.com