پرسش :

ميان همسر و خانواده ام به شدت اختلاف است و همسرم مانع رفت و آمد با خانواده ام مي باشد و نيز نگران دخالتهاي پدر و مادرم مبني بر طلاق مي باشم. چه كنم؟

پاسخ :
اختلافات بين خانواده زوجين يكي از مسايل طبيعي است و كم يا زياد بين همه خانواده ها وجود دارد. ولي مهمتر از وجود اختلاف ، نوع تعامل و رفتار با اين اختلافات است. اگر در برخورد با اختلافات شيوه سازش و مسالمت و همزيستي محبت آميز را در پيش بگيريم و مردان سعي كنند به خانواده همسرانشان و زنان سعي كنند به خانواده شوهرشان احترام بگذارند و ... اختلافات كاهش پيدا مي كند.
در برخورد با اين اختلافات نبايد به گونه اي رفتار كرد كه اختلافات و تنش ها تشديد بشود. به شنيده ها نبايد اعتنا كرد و آنها را نقل كرد و هر آنچه مي شنويم، بايد به نحوي مطلوب توجيه و تفسير كنيم.
شوهرتان بايد درك كند كه مادر و پدر و شوهر هر كدام جاي خودشان را دارند و هيچ كدام نمي توانند جايگزين ديگري بشوند. شما نيز متقابلاً بايد مراقب باشيد والدين و همسرتان هر كدام جايگاه خودشان را داشته باشند. شايد بهتر بود از همان ابتدا با پادرمياني بزرگترها و افراد مورد وثوق طرفين و ميانجي گري آنها روابط دوستانه خانوادگي را ادامه مي داديد و مي گذاشتيد مدتهاي طولاني استمرار يابد. هر چقدر اين روابط كمرنگ تر شود، امكان برقراري مجدد سخت تر مي شود.
سعي كنيد رابطه با پدر و مادرتان را برقرار كنيد. تنها به اين كه فقط خودتان با پدر و مادرتان رفت و‌ آمد داشته باشيد، اكتفا نكنيد. تلاش كنيد كدورتها و ناراحتي هاي بين همسرتان و پدر و مادرتان برطرف شود و رابطه صميمي و دوستانه بين خانواده تان برقرار گردد. در اين مسير مي توانيد از افراد مورد وثوق و احترام طرفين در خانواده و قبيله و محله كمك بگيريد.
نكته بسيار مهم اين كه در مورد ادامه زندگي يا متاركه، زن و شوهر تصميم مي گيرند و والدين حق دخالت ندارند. شما براي زندگي خودتان تصميم مي گيريد و به پدر و مادرتان هم يادآور شويد كه اين شما هستيد كه تصميم مي گيريد با شوهرتان زندگي كنيد يا نه. وقتي شما براي ادامه زندگي با همسرتان دچار مشكل نيستيد و ادامه زندگي به صلاح و مصلحت شما نيز هست،‌دخالت و اصرار پدر و مادر مبني بر متاركه غيرمعقول و غيرموجه است.
دختر ماداميكه در خانه پدر و مادر زندگى ميكند بايد رضايت آنهارا فراهم سازد،ليكن وقتى كه پيمان زناشويى را امضاء نمود و به خانه شوهرقدم نهاد وظيفه اش تغيير ميكند.
در آنجا بايد شوهردارى كند و رضايت و خشنودى او را بر همه چيزمقدم بدارد،حتى در جاييكه بين خواسته هاى پدر و مادر و بين خواسته هاى شوهرش تزاحم پيدا شد صلاحش در اينست كه از شوهر اطاعت نموده اسباب رضايت او را فراهم سازد،گر چه پدر و مادرش رنجيده شوند،زيرابا جلب رضايت شوهر،رشته انس و محبت كه بهترين ضامن بقاى عقدزناشويى است محكم ميگردد،ليكن اگر مطابق ميل مادرش رفتار كردممكن است آن پيمان مقدس متزلزل يا از هم گسيخته شود،زيرا بسيارى ازمادرها از تربيت صحيح و رشد فكرى بهره كافى ندارند.
آنها هنوز اين مطلب را درك نكرده اند كه بايد دختر و داماد رابحال خود آزاد گذاشت تا با هم مانوس شده تفاهم نمايند،برنامه زندگى رابر طبق اوضاع و شرائط خودشان تهيه نموده باجرا گذارند،و اگر در اين بين به مشكلى برخورد نمودند با مشورت و تفاهم حل كنند.
چون اين مطلب را كه عين صلاح است درك نكرده اند در صددهستند بخيال خودشان،داماد را بر طبق دلخواه بار بياورند،بدين جهت مستقيم و غير مستقيم در امور آنها دخالت مي كنند.(1)
شما بايد به والدين خودتان اين مطلب را با قاطعيّت اعلام كنيد و به همسرتان نيز ابراز كنيد كه به او بشدت علاقه مند هستيد و مايل به ادامه زندگي صميمي هستيد. سعي كنيد با ابراز محبت بجا، اعتماد همسرتان را در عدم تأثيرپذيري از پدر و مادرتان به اثبات برسانيد و با همان روحيه صميمي از شوهرتان بخواهيد براي اين كه زندگي تان شيرين تر بشود و فشارهاي روحي زندگي كاهش يابد، رابطه عادي با خانواده برقرار كنيد، و به آنان احترام بگذاريد، تا از ايجاد تنش خودداري نمايند.
تدبير ، درايت ، صبر و محبت و صميميت و استمداد از درگاه حضرت حق راهگشاي تمام مشكلات است.
پی نوشت:
1- ابراهيم اميني، آئين همسرداري
www.morsalat.com