پرسش :

اگر با ظهور امام زمان (عج) دنیا به پایان می‌رسد، چرا برای ظهور آن حضرت دعا می‌کنیم؟


پاسخ :
شرح پرسش:
چرا با وجود این كه معتقدیم در زمان ظهور امام زمان(عج) ظلم و ستم جهان را فرا می‌گیرد، همیشه تعجیل در فرج حضرت را از خداوند برای پایان دادن به ظلم خواهانیم و برای از بین بردن آن كوشش می‌كنیم؟ چطور از طرفی اعتقاد داریم با ظهور امام زمان(عج) دنیا گلستان می‌شود و از طرفی می‌گویند وقتی آن حضرت حضرت ظهور كرد، دنیا به پایان می‌رسد؟

پاسخ:
دعا برای تعجیل در فرج امام زمان(عج) نیز سعی و كوشش برای از بین بردن ظلم و ستم با اعتقاد به این كه حضرت هنگامی ظهور می‌كند كه دنیا پر از ظلم و ستم باشد، منافات ندارند، زیرا پر شدن دنیا از ظلم و جور در وقت ظهور معنایش این نیست كه مسلمانان و منتظران ظهور برای اصلاح جامعه و امر به معروف و نهی از منكر و برچیدن ظلم و حكومت ظالمان تلاش نكنند. مبارزه با ظلم و ستم و امر به معروف و نهی از منكر وظیفه هر مسلمان است. افزون بر این یكی از وظایف شیعیان در عصر غیبت، انتظار است. رسول خدا(ص) فرمود: «بالاترین اعمال امّتم انتظار فرج است.»(1) منتظر بودن مصلح كل یعنی انسان از وضع موجود ناراضی باشد و خواهان وضع بهتر باشد. ناراضی شدن از وضع موجود می‌طلبد كه با آن مبارزه شود وگرنه معلوم می‌شود كه نارضایتی واقعی نیست.
پسی انتظار حكومت حق و عدالت حضرت مهدی(عج) و قیام مصلح جهانی در واقع مركّب از دو عنصر است: عنصر نفی و عنصر اثبات. عنصر نفی، بیگانگی با وضع موجود و عنصر اثبات خواهان وضع بهتری بودن است. این گونه انتظار سرچشمه آن می‌شود كه منتظر حضرت هر گونه همكاری و هماهنگی با عوامل ظلم و فساد را ترک نماید و حتی با آن مبارزه كند، نیز خود را از نظر روحی و جسمی و مادی و معنوی برای شكل گرفتن حكومت جهانی مهدی موعود(عج) و شركت در آن آماده نماید.
انتظار یعنی آماده باش كامل. پس برای اساس احادیث رسیده از پیامبر گرامی اسلام(ص) اعتقاد داریم كه امام زمان(عج) وقتی ظهور می‌كند كه دنیا را ظلم و ستم فرا گرفته باشد. چون زندگی در محضر حضرت ولی عصر(عج) و در جهانی كه عدل فراگیر در آن حاكم باشد، آرزوی همه مسلمانان و مستضعفان است، برای تعجیل در فرج حضرت دعا می‌كنیم.
نیز چون وظیفه هر مسلمان در عصر غیبت، انتظار و آمادگی كامل و مبارزه با ستم و ظلم است، برای ستم سوزی و ظلم براندازی مبارزه می‌كنیم.
از روایات استفاده می‌شود كه در زمان ظهور، غلبه با ستمگران است، نه آن كه بیشتر مردم ستمگر و خواهان فساد باشند، بلكه بیشتر مردم خواهان عدالت‌اند، اما نیروی كافی برای تحقّق عدالت ندارند و غلبه با ظالمان و ستمگران و فاسدان است و آن‌ها فساد و تباهی را در همه جا گسترش داده‌اند.
نكته پایانی این كه آگاهی ما از آنچه اتفاق می‌افتد، ما را از انجام وظیفه خود و واجبات دینی كه در دین اسلام واجب و لازم شده است، باز نمی‌دارد، مانند مبارزه با ستم، امر به معروف، نهی از منكر، عدالت خواهی و....
اگر چه ما نمی‌توانیم تمام ریشه‌های فساد و ظلم را از بین ببریم و معتقدیم كه با ظهور حضرت تنها از بین خواهد رفت، اما حداقل می‌توانیم محیط زندگی خود را از آلودگی و فساد حفظ كرده، حداقل خود را نجات دهیم، و این نه تنها در دین اسلام آمده، بلكه عقل انسان بر آن حكم می‌كند، مانند این كه بدانیم نمی‌توانیم جامعه‌ای را كه در آن زندگی می‌كنیم و فاسد است اصلاح كنیم، اما آیا نباید خودمان را اصلاح كرده یا خانواده خودمان را اصلاح كنیم؟
در نهایت این كه باید انسان‌های نیكوكار و شایسته در زمان ظهور به اندازه كافی وجود داشته باشند تا در كنار حضرت برای ریشه‌كن كردن ظلم باشند و راه آن ایجاد آمادگی در انسان‌ها است.
این كه گفته‌اید دنیا پس از ظهور مهدی موعود (عج) گلستان می‌شود و بعد از ظهور آن جناب به پایان می‌رسد، هر دو درست است، ولی منافات با هم ندارند، زیرا به پایان رسیدن دنیا بلافاصله پس از ظهور محقق نمی‌شود، بلكه حضرت ظهور می‌كند و ظلم را بر می‌چیند و یاغیان و طاغیان و گردن‌كشان و ظالمان را به خاک ذلت می‌نشاند. نیز پرچم عدالت را برافراشته می‌كند و جهان را پر از عدل و داد می‌كند و مزه زندگی با صفا و شیرین در سایه حكومت عدل را به جهانیان به ویژه مستضعفان می‌چشاند و سالیان سال حكومت می‌كند،(2) و پس از حضرت حكومت عدل ادامه پیدا می‌كند. از این جا روشن می‌گردد این كه گفته می‌شود دنیا پس از ظهور امام زمان(عج) به پایان می‌رسد، معنایش این است كه تا حضرت ظهور نكند، دنیا به آخر نمی‌رسد. پایان دنیا پس از ظهور است، ولی چه مدت پس از ظهور، دقیقاً معلوم نیست.

پی‌نوشت‌ها:
1. تفسیر نمونه، ج 7، ص 381 ؛ بحارالأنوار، ج 13، ص 137.
2. لطف الله صافی، منتخب الأثر، ص 487.

منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام