پرسش :

انتظار در زمان غيبت امام زمان (عج) چه معنايي دارد و مقصود از انتظار فرج چيست؟


پاسخ :
درک دقيق معناي انتظار مبتنی بر فهم جامع انديشه مهدويت است و انديشه مهدويت را بايد با توجه به مجموعه معارف اسلامی و در راستای هدف كلی دين اسلام ديد. بنا بر آموزه‌های دينی، حضرت مهدی (عج) روزی ظهور كرده و وعده‌های الهی را به اجرا درمی‌آورد. او برپا كننده حكومت صالحان می‌باشد و مومنان به ميزان ايمان و عمل صالحشان در حكومت مهدی (عج) قرب و منزلت دارند. اين انديشه پايانی زيبا و نورانی برای جريان زندگی انسان تصوير می‌كند و عامل شعله‌ور شدن اميد در دل‌های مومنين است. اميد به ظهور حضرت مهدی (عج)، همان اميد به خداست. اميد موتور حركت انسان در زندگی است و اميد به مهدی (عج)، عامل حركت استوارتر انسان در مسير خوبی‌ها يعنی همان هدف اصلی دين می‌باشد. مقصود از انتظار فرج، اميد و دلبستگی به مهدی (عج) است. بنابراين انتظار فرج مقصود دين به تعبير شهيد مطهری (ره)، انتظاری سازنده و نگه دارنده، تعهدآور، نيروآفرين و تحرک‌بخش است. به گونه‌ای كه خود نوعي عبادت و حق پرستی است. برخي به خطا به گونه‌ای انديشه مهدويت را تصوير می‌كنند كه انتظار براساس آن به معنای كمک به رشد ظلم و فساد و پرشدن دنيا از گناه می‌باشد در حالي كه بی شک چنين اموری با هدف دين بيگانه است، بنابراين انتظار و عشق به مهدی (عج)؛ يعنی، عشق به همه خوبی‌ها و اميد اقامه همه خوبی‌ها در دنياست. اين عشق و اميد عاملی است كه انسان را وامی‌دارد تا هر چه بيشتر و محكم‌تر در راه خوبی‌ها قدم بردارد، پس انتظار فرج مسئوليت آفرين است. بحث در اين موضوع نياز به مطالعه بيشتري دارد. منابع زير بسيار مفيد است:

1- قيام و انقلاب مهدی، شهيد مطهری، صدرا، تهران. (اين كتاب اساسا به معنای انتظار پرداخته است.)
2- امامت و مهدويت، آيت الله صافي، انتشارات اسلامي قم، 1375.(اين اثر به مجموعه‌ای از بحث‌ها پيرامون امام مهدی (عج) پرداخته و بحث انتظار نيز يكی از فصل‌های كتاب (ج 1، صص 351 - 398) است.)

منبع: موسسه تحقيقاتی حضرت ولی عصر عليه السلام