پرسش :

اگر دو نفر با هم دعوا كنند و با هم قهر كنند چندي بعد يكي از آنها فوت كند و در هنگام مرگ به فرزندان خود بگويد من از دست شما رضايت ندارم اگر با او رفت و آمد كنيد آيا مي توان به اين حرف او عمل كرد؟

پاسخ :
بى‏ترديد قطع پيوند دوستى و دورى جستن از يكديگر از عمده‏ترين زمينه‏هاى زايل شدن اخوت ايمانى و برادرى است، حضرت محمد(صلي الله عليه وآله وسلم) از آن پرهيز داده است، چنانچه مى‏فرمايد: «هر دو مسلمانى كه از يكديگر قهر كنند و سه روز بر آن حال بمانند و با هم آشتى نكنند، از اسلام بيرون روند و ميان آنها پيوند و دوستى دينى نخواهد بود. پس هر كدام كه به [اصلاح رابطه و] سخن گفتن پيشى گيرد او در روز حساب زودتر به بهشت مى‏رود» (كافى، ج 2، ص 345 - وسائل‏الشيعه، ج 8، ص 585)
جدايى برادران ايمانى موجب خشم خداوند و شادى شياطين است. بنابراين لازم است پيروان سيره اهل‏بيت عصمت و طهارت(عليه السلام)در اين امور بينديشند و اجازه ندهند دوستى و الفت با برادران به كينه و قهر كردن و جدايى بيانجامد و چنانچه گاهى كدورت و رنجش و قهرى پيش آمد، خود را بر آن دارند كه در رفع آن بكوشند و بر يكديگر پيشى گيرند.
با اين اوصاف شما نبايد به حرف پدرتان عمل كنيد.(استفتاءاز دفتر مرجع)
www.dte.ir