پرسش :

اگر كسي با خداي خويش عهدي ببندد (بدون صيغه) مثلا بگوييد براي بر آورده شدن فلان دعايم ديگر اين گناه را انجام ندهم و بعد از بر آورده شدن حاجتش به دلايلي آن گناه را مرتكب شود چه بايد بكند؟

پاسخ :
اگر صيغه عهد را بر زبان جارى كرده باشد؛ مثلاً بگويد با خدا عهد مى‏كنم كه فلان كار را انجام دهم، چنانچه انجام آن كار از تركش بهتر باشد و هنگام عهد قدرت انجام آن را داشته باشد، در صورت شكستن عهد بايد كفاره حنث عهد بدهد؛ يعنى، بايد به شصت فقير اطعام دهد و به هر كدام يك طعام (750) گرم گندم يا جو بدهد ويا شصت روز پشت سر هم روزه بگيرد و اگر يكى از شرايط عهد فراهم نبود، مثلاً صيغه را بر زبان جارى نكرده باشد عهد منعقد نشده و عمل نكردن موجب كفاره نمى‏شود.وظاهراً چون شما صيغه نخوانده ايد نه به فارسي ونه به عربي و از طرفي در عبارتي كه ذكر كرديد لفظ «خدا» يا «الله» نيامده مثلاً نگفته ايد" با خداي خود عهد مي كنم كه فلان گناه راترك كنم "عهد شما منعقد نشده است و كفاره بدهكار نيستيد ولي بايد تلاش كنيد كه اين گناه رابراي هميشه ترك كنيد . زيرا گناه پيوسته انسان را به سقوط مي كشاند.
www.morsalat.com