پرسش :

شخصى در حدود صد سال است که ملک خود را بر اولاد ذکورش وقف کرده و در وقفنامه ذکر نموده که اگر یکى از اولاد ذکور او فقیر شود، شرعاً حق دارد سهم خود را به ورثه دیگر بفروشد و بعضى از فرزندان او چند سال پیش مبادرت به فروش سهم خود به بعضى از موقوف علیهم نمودند و اخیراً گفته مى‏شود که چون کلمه وقف درمیان است، بنا بر این شروطى که واقف ذکر کرده صحیح نبوده و خرید و فروش آن‏ملک هم باطل است، حال با توجّه به اینکه، این زمین وقف خاص است نه وقف عام، آیا خرید و فروش آن بر طبق آنچه که واقف در ضمن وقفنامه ذکر کرده، جایز است؟

پاسخ :
اگر ثابت شود که واقف در ضمن عقد وقف شرط کرده که اگر یکى از موقوف علیهم فقیر و نیازمند شد، بتواند سهم خود را به یکى دیگر از موقوف علیهم بفروشد، بیع کسى که سهم خود از وقف را بر اثر فقر و احتیاج فروخته اشکال ندارد و بیع او در این صورت محکوم به صحّت‏ است.
منبع : رساله اجوبة الاستفتائات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی