پرسش :

همان‌طور که می‌دانیم، قیام عاشورا، پیروزی خون بر شمشیر بوده پس چه دلیلی برای عزاداری وجود دارد؟ تا با مظلوم‌نمائی و عزاداری، شخصیت امام حسین(ع) را تضعیف کنیم ؟

پاسخ :
یک واقعیت را نباید فراموش کرد و آن اینکه ما مظلوم‌نمائی نمی‌کنیم. عاشورا،کربلا و حادثه محرم ذو وجوه است ، در یک وجه آن حماسه، حرکت و تلاش برای اعتلای حق است و در طرف دیگر آن ستم بارگی و درندگی وجود دارد که طبیعتاً در آن مظلومیت هم رقم خورده است. تاریخ کربلا ، از روشن‌ترین بخش‌های تاریخ‌های اسلام است . یکی از علت‌های آن این است که افرادی که از کربلا بازگشتند بعدها وجدان شان به آنها فشار وارد می‌کرد و وقایع را بر زبان می‌آوردند. لذا در تاریخ اسلام افرادی که سعی بر این داشتند که این وقایع را سربسته نگه دارند موفق به انجام آن نشدند. همه انسان‌ها، شیعه ، سنی ، مسیحی ،هندی و حتی یهودیان به این حادثه نگاه کرده اند . آنها هم از بُعد حماسی و هم از بُعد ستم‌بارگی حیرت زده و شگفت زده گشته اند. از استاد شهید مطهری آمده است که:"آنچه در این حادثه مهم است و بیشترین جلوه‌اش، حماسه و ایستادن برای حق است. دشمن مظلومیت را رقم زده و ما فقط برای گزارش تاریخ آن را عرضه می‌کنیم ، پس ما مظلوم‌نمائی نمی‌کنیم.