پرسش :

رضایت زن و شوهر از یکدیگر تا چه اندازه در ایمان آنان موثر است؟


پاسخ :
زن و شوهرى که به هم محبت نداشته باشند و نیازهاى جنسى و کامیابى یک‏دیگر را تأمین ننمایند نسبت به هم نیز رضایتى ندارند. مى‏ گویند اگر شوهرى از همسر خود راضى نباشد بر عبادت‏ هاى وى مانند نماز و روزه ‏ى او ثأثیر مى‏ گذارد و پاداش آن را تقلیل مى‏ دهد. البته از این طرف نیز چنین مى ‏باشد و اگر مردى ستم‏گر باشد و زن از او رضایتى نداشته باشد، کردار وى کم ‏ارزش مى گردد. در واقع این خانواده است که بنیان اصلى بندگى خدا را پى‏ ریزى مى ‏نماید و بر تمامى کردار حتى نماز که ستون دین شمرده مى‏ شود تأثیر مى ‏گذارد. بنابراین نه مرد و نه زن نباید سرگشته و معلق باشند. اگر آموزه‏ هاى دینى در این زمنیه به‏ درستى تحقیق و شکوفا گردد، فرهنگ عوامانه‏ ى موجود را به‏ کلى کنار مى‏ زند. البته این فرهنگ نسبت به آن تاب فهم ندارد و چه بسا با صاحبان این اندیشه درگیر شوند؛ به ‏ویژه آن که عامیانه ‏گران و مانعان صاحبان قدرت و نفوذ نیز مى ‏باشند. بسیارى از امور رایج و ناآگاهانه از دین نیست و اسلامى نمى ‏باشد. بسیارى از مسلمین نیز در دین خدا اهمال دارند و دین نقش اول را در زندگى آنان ندارد. چنین مسلمانانى تنها تصویرى بسیار ناقص، تاریک و پرپیرایه از دین دارند نه چیزى بیش از آن. به هر روى رضایت زن و شوهر از هم خیابان دو طرفه است نه یک ‏طرفه و هر دو باید از هم راضى باشند. بسان رضایت خداوند از بنده ‏ى مؤمن خود که رضایت بنده‏ ى مؤمن از خداوند را در آن سوى خود دارد و ایمان با هر دو جهت است که شکل مى ‏گیرد. خداوند مى‏ فرماید: «قَالَ اللَّهُ: هَذَا یَوْمُ یَنْفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ، لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الاْءَنْهَارُ، خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدا، رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ، ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»؛ خدا فرمود این روزى است که راست‏گویان را راستى‏شان سود بخشد. براى آنان باغ‏ هایى است که از زیر درختان آن نهرها روان است. همیشه در آن جاودان‏اند. خدا از آنان خشنود است و آنان نیز از او خشنود هستند. این است رستگارى بزرگ. مؤمنان کسانى هستند که هم خداوند از آنان راضى است و هم آنان از خداوند خشنود مى‏باشند. از پایه‏ هاى ایمان این است که فرد مؤمن از خداوند راضى باشد؛ هرچند رضایت وى از خداوند متأخر است؛ به این معنا که نخست خداوند از بنده ‏ى مؤمن خود راضى مى‏ شود سپس او از خداوند راضى و خشنود مى ‏گردد. خانه ‏اى که بهشت مى‏ گردد و خانه‏ ى عشق و محبت است خانه ‏اى است که محبت و رضایت در آن دو سویه باشد و زن و شوهر هر دو از هم راضى باشند و هر دو یک‏دیگر را دوست داشته باشند.

منبع: پایگاه حضرت آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته)