پرسش :

من دانشجوى 20ساله ام و به دخترى علاقه مندم که بهش گفتم ولى نمی دونم واقعا دوستش دارم یا از سر بچگیه؟ چه طورى بفهمم و چى کار کنم؟

پاسخ :
تمایل به جنس مخالف امرى طبیعى است و نشان دهنده یک نیاز جسمی و روحى است که تنها راه حل مناسب و عقلانى آن، ازدواج است. هر چند گفتن و اظهار آن تمایل و علاقه درونى به فردى خاص تابع آداب و مقرراتى عقلایى و متعارف باید صورت بگیرد و نمی توان به محض شروع علاقه و تمایل باطنى، آن را علنى کرده و به اطلاع طرف مقابل رساند. در واقع مشکل شما مانند این است که کسى تشنه باشد و با دیدن آب بیشتر احساس تشنگى کند و وقتى دوباره آب از جلوى چشمش کنار رفت موقتا تشنگى اش را فراموش کند و دوباره وقتى چشمش به آب دیگر افتاد، هوس نوشیدن آن را پیدا کند. نیاز به ازدواج نیز کم و بیش این گونه است. البته نمی توان به احساس خود در سن بیست سالگى به طور کامل اطمینان کرد. جوان در این سن دچار خیالات بسیار قوى اى نسبت به جنس مخالف است و به تجربه ثابت شده است عشقهایى که در این سن ایجاد می شوند واقعى و پایدار نیستند و بیشتر ناشى از غلیان احساس هستند. باید سعى کنید از دلبستگى به فردى خاص در این سن پرهیز کنید و به خودتان فرصت بدهید تا قدرى عاقلانه تر با مسایل مهم زندگى مانند ازدواج برخورد نمایید. ازدواج یکى از مهمترین فرصتهاى زندگى انسان است و نقش مهمی در سرنوشت، سعادت و خوشبختى و همچنین ناکامی و شقاوت انسان دارد لذا باید با دقت کافى همه جوانب مسئله مد نظر قرار گیرد و غفلت از هر یک از ابعاد این مسئله می تواند پیامدهاى ناگوار و جبران ناپذیرى را به دنبال داشته باشد؛ پس عاقلانه ترین راه این است که شما ویژگى ها و معیارهایى که از همسر آینده خود در نظر دارید را بر روى کاغذ بیاورید و هرگاه به مورد خاصى مانند این خانم برمی خورید شرایط آن مورد را با معیارهاى مد نظر خود مقایسه کنید.
معیارهایى مانند پاى بندى به دین و حجاب، سازگارى در زندگى، اخلاق و تفاهم و خانواده قابل قبول از جهت فرهنگى و اقتصادى، در مجموع اگر معدل ویژگى هاى او در حد متوسط و بالاتر از آن بود این فرد می تواند مورد مناسبى براى ازدواج با شما باشد. هرچند همه آنچه بیان شد به معناى آن نیست که در این سن ازدواج نکنید یا این که زود ازدواج کردن را نفى کنیم بلکه منظور آن است که انتخاب به همراه دقت و از روى پختگى باشد. زمان و شرایط آن باید فراهم باشد و این شرایط براى افراد متفاوت است. یکى در همین سن و سال از شرایط مناسب برخوردار است و براى دیگرى ممکن است زود هنگام یا دیر هنگام باشد.
در پایان و پس از بررسى هاى لازم اگر مطمئن شدید که فرد مورد نظر داراى امتیازات لازم و ویژگى هاى مناسب براى ازدواج می باشد طى مراسمی رسمی و از طریق خانواده محترمتان از وى خواستگارى کنید و هرگز به خود اجازه ندهید از آن علاقه باطنى نسبت به وى پرده برداشته و به طور مستقیم به وى اظهار علاقه نمایید.
منبع: پرسمان