پرسش :

این جانب مدّت شانزده سال قبل با مردى ازدواج نمودم و مدّت هشت ماه زندگى مشترک داشتیم که شوهرم به جمهورى اسلامى ایران مسافرت نموده و مدّت شانزده سال این جانب را ترک نمود. در این مدّت هیچ گونه خرجى و نفقه برایم نفرستاد، به ناچار همراه پدر شوهرم جهت ردیابى از همسرم به ایران آمدیم، متأسفانه ایشان به جرم موادّ مخدر در یکى از زندانها محبوس بود، بعد از یکسال انتظار همسرم آزاد شد و دوباره زندگى مشترک را آغاز نمودیم و از او حامله شدم، شوهرم باز هم فرار کرد بعد از مدّتى با زن دیگرى که تبعه ایرانى است با تعدادى از فرزندانش پیدا شد، و از آن جا که نه حقیر از همسر دوّمش اطّلاع داشتم و نه همسر دوّمش از من اطّلاع داشت، همسر ایرانیش بناى ناسازگارى گذاشت، بعد از مدّتى با همسر دوّمش به جاى نامعلومى رفت و فرزند ما بعد از این به دنیا آمد و اکنون مدّت دو سال است که در عالم هجرت بدون سرپرست و خرجى و نفقه زندگى مى کنم، در ضمن این دفعه پدر پیرش را نیز همراه خود برده است به مراجع قضایى شاکى شده ام خبرى از همسرم معلوم نیست، حال تکلیف من چیست و چه کار کنم؟

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
در صورتى که مرد حاضر به دادن نفقه و زندگى کردن با این همسر نیست و طلاق هم نمى دهد حاکم شرع مى تواند صیغه طلاق او را اجرا کند.
منبع: makarem.ir