پرسش :

این جانبه به عنوان همسر شرعى و قانونى با آقایى ازدواج کردم و حاصل این ازدواج سه فرزند مى باشد. در ابتداى ازدواج از این که همسرم پیرو مذهب تشیع نبوده مطّلع نبودم، تا این که در خلال زندگى متوجّه شدم که نامبرده پیرو فرقه اسماعیلیه مى باشد و به مقدّسات اسلام و محترمات شیعه بى احترامى مى نماید، در حالى که کلاهبردارى وى در این مورد کاملاً محرز مى باشد. در طول زندگى از سوى شوهرم مورد شکنجه هاى فراوانى قرار گرفته ام که هنوز آثار شکنجه مشخّص مى باشد، علاوه بر این وى معتاد به موادّ مخدّر است و حتّى حدود یک سال با شکنجه فراوان مرا وادار به استفاده از این موادّ افیونى مى کرد و حتّى بچّه هاى کوچک را تحت شکنجه زیاد قرار مى داد. به همین جهت تقاضاى طلاق کردم و بر اساس رأى دادگاه، که در غیاب نامبرده صادر شد، رأى بر حکم طلاق غیابى صادر شد و طلاق صورت گرفت; ولى بر اثر اعتراض وى حکم طلاق غیابى مردود اعلام شده و وى حاضر به طلاق نمى باشد، در حالى که وى در طول این مدّت ازدواج کرده است. این جانب به مرحوم آیت اللّه محمد حسین نابغ آیتى مراجعه کردم، ایشان حکم کردند که نامبرده از طایفه ملاحده است و این طایفه هرچند اظهار اسلام مى کنند و لکن نماز و روزه و حج را به هیچ وجه قبول ندارند و پیش خودم بعضى از آنها منکر نماز (به صورتى که مسلمین انجام مى دهند) مى باشند، و همچنین در ماه مبارک رمضان روزه نمى گیرند و براى خود احکام خاصّى دارند و حج و بسیارى از واجبات دیگر را انجام نمى دهند، لهذا از نظر حقیر مرتد و ماندن زن در خانه آنان حرام است، با توجّه به این که قدرت تحمّل مردى خارج از دین اسلام و شکنجه او را ندارم، از محضر مبارک استدعاى صدور حکم خدایى را دارم.

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
در دو صورت شما مى توانید از او جدا شوید:
اوّل : این که به یقین بدانید او نماز و روزه و سایر احکام اسلام را قبول نداشته و از اصل انکار مى کرده است که در این صورت بدون طلاق جدا مى شوید.
دوم : این که ثابت شود شکنجه هاى طاقت فرسایى به شما مى دهد و زندگى با او عسر و حرج شدید داشته باشد، در این صورت حاکم شرع یا کسانى که از طرف او مأذون هستند مى توانند شما را طلاق دهند.
منبع: makarem.ir