امام باقر علیه‏ السلام فرمودند که خداوند متعال در تورات می فرماید:
اُشْکُرْ مَنْ اَنْعَمَ عَلَیْکَ وَ اَنْعِمْ عَلى مَنْ شَکَرَکَ ، فَاِنَّهُ لازَوالَ لِلنَّعْماءِ اِذا شُکِرَت وَ لابَقاءَ لَها اذا کفرَتْ، اَلْشُّکْرُ زِیادَةٌ فىِ النِّعَمِ وَ اَمانٌ مِنَ الْغِیَرِ؛


نسبت به کسى که به تو نیکى مى‌کند سپاسگزارى کن و بر کسى که سپاسگزار تو باشد، نیکى و احسان کن، همانا اگر نعمت‌ها سپاسگزارى شود، زایل نمى‌گردد و اگر ناسپاسى شود، پایدار نمى‌ماند. سپاس و شکر، موجب افزایش نعمت‌ها و ایمنى از دگرگونى است.
الجواهر السنیّه، ص 37.