امام على علیه‏ السلام شنیدند كه شخصى براى دوستش، چنین دعا مى‌‏كند: الهى غم نبینى و گرفتار نشوى! حضرت به او فرمودند:

اِنَّمادَعَوتَ لَهُ بِالمَوتِ، لِاَنَّ مَن عاشَ فِى الدُّنیا لا بُدَّ اَن یرَى المَكروهَ؛

تو در واقع براى مرگش دعا كردى؛ زیرا هر كس در دنیا زندگى مى‌‏كند، ناچار، غم و گرفتارى مى‏‌‎بیند.

شرح نهج البلاغه، ج ۲۰، ص ۲۸۹،ح ۳۰۱